SABOTE a. (bozmak, tahrip etmek, baltalamak anlamındaki tr. sabofer'den).
1. Bir işi, eylemi, girişimi sabote etmek, onu kasıtlı ve bilinçli olarak başarısızlığa uğratmak, onu aksatacak biçimde davranmak, baltalamak: Barış görüşmelerini sabote etmek.
2. Sabote edilmek, bir iş, bir girişim, bir eylem sözkonusuysa, kasıtlı ve bilinçli olarak başarısızlığa uğratılmak, baltalanmak: Kongre sabote edildi.
Kaynak: Büyük Larousse