SABOTAJ a. (fr. sabotage)
1. Bir taşıtı, bir tesisi vb. tahrip etmek amacıyla yapılan eylem: Petrol tesislerine bir sabotaj düzenlemek. Sabotaj yapmak.
2. Bir kimsenin başarısını, işini, çalışmalarını, bir işin ilerlemesini, yolunda gitmesini engelleme, baltama: Senin bu yaptığına sabotaj denir.
—Cez. huk. Askeri sabotaj, askeri araç ve gereçlerin ya da Silahlı kuvvetlerin hizmetine verilmiş eşyanın tahrip edilerek kullanılamaz hale getirilmesi. (Askeri sabotaj, Türk cez. k.'nun 131. maddesinde düzenlenmiş bir suçtur. Bu suçu işleyenler, sekiz yıldan aşağı olmamak üzere ağır hapis cezasıyla cezalandırılır. Bu suç Türkiye ile savaş halinde olan bir devlet yararına işlenirse ya da devletin savaş hazırlıklarını veya savaş gücünü veya askeri hareketlerini tehlikeye düşürürse, suçluya ölüm cezası verilir.)
Kaynak: Büyük Larousse