MEÇ a. (fr. möche; halk lat. micca; klas. lat. myxa, lambacık’tan).
1. Saçların geri kalan yanına göre özel bir şekilde düzenlenmiş perçem.
2. Diğer saçlardan farklı bir renkte olan saç tutamı: Saçları kestane rengi, biraz açtırmak için meç yaptırdı.
MEÇ a. (Slavca meç). Esk. sil. Düz, ince, uzun ya da kısa boylu, sivri kılıç.
Kaynak: Büyük Larousse