MÜDERRİS a, (ar. müderris). Esk.
1. Medreselerde ya da büyük camilerde ders veren kimse.
2. Tanzimat'tan sonra kurulan yükseköğrenim kurumlarında ders veren kimselere (bugünkü profesör karşılığı) verilen unvan.
—ANSİKL. Medrese düzeni içinde en yüksek dereceli, reisülmüderrisin (müderrisler başı) denilen darülhadis müderrisiydi. Musulei Süleymaniye müderrislerine kadar olanlara kibari müderrisin (müderrislerin büyükleri) denirdi. Her medresenin bir müderrisi vardı. Birden fazla müderris olunca, bunlara derecelerine göre ûlâ, sâniye, sâlise gibi unvanlar verilirdi. Her müderrise derecesine göre aylık ödenirdi. Genellikle medreselerde görev yapan müderrisler, öğrencilerin sayıları çoğalırsa, camilerden birinde ders verirlerdi. Tanzimat'tan (1839) sonra kurulan yükseköğretim kurumlarında görev alan öğretim üyelerine derecelerine göre müderris (profesör), müderris muavini (doçent) adları verildi.
Kaynak: Büyük Larousse