Ziyaretçi
Arama
Mahlas Nedir?
Güncelleme: 3 Ocak 2016 Gösterim: 3.702 Cevap: 3
Ziyaretçi
7 Mart 2009
Mesaj #1
Ziyaretçi
22 Aralık 2009
Mesaj #2
VIP VIP Üye
Mahlas
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
Bir kimsenin ikinci adı. Edebiyat terimi olarak eskiden sanatçıların yapıtlarında kullanmak için aldıkları ikinci ada denilmiştir. Mahlas kullanmaya tahallüs, mahlasın geçtiği beyite de mahlas beyti denilirdi. Mahlas, günümüzdeki kullanımıyla takma adın karşılığı sayılamaz. Çünkü takma ad gibi belirli amaçlarla, zaman zaman kullanılan bir ad değildir. Tersine, sanatçının ilk adı unutulmuş, sanatçılar mahlaslarıyla anılmışlardır. Bunun nedeni şairlerin şiire başladıklarında mahlas edinmelerinin gelenekselleşmiş olmasıdır. Aynı gelenek halk şiirinde de görülür.
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
Bir kimsenin ikinci adı. Edebiyat terimi olarak eskiden sanatçıların yapıtlarında kullanmak için aldıkları ikinci ada denilmiştir. Mahlas kullanmaya tahallüs, mahlasın geçtiği beyite de mahlas beyti denilirdi. Mahlas, günümüzdeki kullanımıyla takma adın karşılığı sayılamaz. Çünkü takma ad gibi belirli amaçlarla, zaman zaman kullanılan bir ad değildir. Tersine, sanatçının ilk adı unutulmuş, sanatçılar mahlaslarıyla anılmışlardır. Bunun nedeni şairlerin şiire başladıklarında mahlas edinmelerinin gelenekselleşmiş olmasıdır. Aynı gelenek halk şiirinde de görülür.
theMira
SMD MiSiM
MAHLAS a. (ar. mahlas, kurtulacak yer). Esk.
1. Ed. Divan edebiyatında ve âşık edebiyatında sanatçının benimsediği, yapıtında kendi adı yerine andığı takma ad. (Bk. ansikl. böl.)
2. Bir kimsenin ikinci adı.
3. Mahlas beyti, gazelde mahlasın yer aldığı son beyit.
—ANSİKL. Ed. Mahlas sanatçının soyu sopu (Dadaloğlu), memleketi (Magriplioğlu), yaşamöyküsü ve yaşam biçimi (Köroğlu, Seyrani), mesleği, bilgi ve becerileri (Kâtibi, Sipahi), görünümü (Kabasakal Mehmet, Benli Ali), inancı, tarikatı (Kul Nesimi, Pir Sultan Abdal) vb. ile ilgilidir Sanatçı bazen övünme (Baki, Fasih), yakınma (Çevri, Dertli) duygularını, alçakgönüllülüğünü (Fakiri, Fuzuli) dile getiren mahlaslar benimser. Değer verdiği nitelikleri ortaya koyar (Adli, Avni). Divan edebiyatında bir ustanın, bazen mahlasname adlı şiirle verdiği mahlası, halk şiiri geleneğinde genellikle düşte sunulan badeyle birlikte bir pirin verdiğine inanılırdı. Mahlaslar divan şiirinde genellikle gazelin son beytinde, koşmanın son dörtlüğünde anılır.
1. Ed. Divan edebiyatında ve âşık edebiyatında sanatçının benimsediği, yapıtında kendi adı yerine andığı takma ad. (Bk. ansikl. böl.)
2. Bir kimsenin ikinci adı.
3. Mahlas beyti, gazelde mahlasın yer aldığı son beyit.
—ANSİKL. Ed. Mahlas sanatçının soyu sopu (Dadaloğlu), memleketi (Magriplioğlu), yaşamöyküsü ve yaşam biçimi (Köroğlu, Seyrani), mesleği, bilgi ve becerileri (Kâtibi, Sipahi), görünümü (Kabasakal Mehmet, Benli Ali), inancı, tarikatı (Kul Nesimi, Pir Sultan Abdal) vb. ile ilgilidir Sanatçı bazen övünme (Baki, Fasih), yakınma (Çevri, Dertli) duygularını, alçakgönüllülüğünü (Fakiri, Fuzuli) dile getiren mahlaslar benimser. Değer verdiği nitelikleri ortaya koyar (Adli, Avni). Divan edebiyatında bir ustanın, bazen mahlasname adlı şiirle verdiği mahlası, halk şiiri geleneğinde genellikle düşte sunulan badeyle birlikte bir pirin verdiğine inanılırdı. Mahlaslar divan şiirinde genellikle gazelin son beytinde, koşmanın son dörtlüğünde anılır.
Kaynak: Büyük Larousse
Benzer Konular
| 2 Nisan 2012 / DreT45 Soru-Cevap |
| Kapat Saat: 18:31 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.046 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu