VAFTİZ a. (yun. baptisma'üan)
1. Hıristiyan dininde, İsa’nın Kilisesi'ne katılma nın hukuksal ve kutsal göstergesi. (Bk. ansikl. böl.)
2. Genellikle vaftizin hemen ardından yapılan tören ya da kutlama.
3. Vaftiz adı. vaftiz edilen bir kimseye verilen ad. || Vaftiz anası, vaftiz babası, bir çocuğu vaftize hazırlayan ve çoğunlukla tören sırasında onu kucağında tutan kimse. || Vaftiz etmek, bir kimseye vaftiz işlemini uygulamak, ona ad vermek. || Vaftiz olmak, vaftiz işlemiyle hıristiyanlığa kabul edilmek. || Vaftiz teknesi, vaftiz suyunun konduğu, taştan, metalden, çimentodan vb. yapılmış kurna. |j Vaftiz töreni, vaftiz işleminin yapıldığı tören.
—ANSİKL. Pek çok dinde, arınma ve yenilenmeyi belirten aptes alma ve dinsel bir amaçla yıkanma âdeti vardır. Hıristiyan vaftizi, Yahudiler’in yıkanma törenleri, Essenliler'in günlük banyoları ve İsa'nın Vaf- tizci Yahya tarafından vaftiziyle bağlantılıdır. Gene de onlardan bütünüyle farklıdır. Vaftiz bir arınma töreni (ilk günahın neden olduğu kirlenmişliğin silinmesi) olmakla birlikte, yeni bir varlık yaratması bakımından, Tanrı'nın krallığına katılmanın kutsanması, İsa’nın kilisesine girmenin hukuksal ve kutsal göstergesidir.
Kaynak: Büyük Larousse