Kadim Nedir?

KADİM sıf. (ar. kıdem'den kadim). Esk.
1. Eski: "Bu mahallenin kadim sakinlerinden bulunduğunu ..." (E. E. Talu).
2. Ezeli: Allah kadimdir.
3. Kadim-ül -eyyam, eski günler.

—isi. huk. Zaman bakımından eski olan, başlangıcını gören, bilen kimsenin bulunmadığı şey, olay. (Kadim olan şey, topluma zararlı değilse olduğu gibi bırakılır, değiştirilmez. Mecelle'de bu konuda, "Kadim kıdemi üzre ibka olunur”, "Zarar kadim olmaz" gibi kurallar bulunmaktadır.)

kadim
eskimiş (kadi:m) Arapça

• Başlangıcı olmayan, eski, ezelî.

Birleşik Sözler
kadim dost

kadim
(ara.) er.

1. ayak basan, ulaşan, varan.
2. ezeli, evvelsiz.
3. çok eski zamanlara ait eski atik.
4. yıllanmış. - kelam-ı kadim, kur'an-ı kerim.