AKİT, 1. Sözleşme, anlaşma.
2. Esk. Bağlama, düğümleme.
3. Esk. Bağ, düğüm: "Akd -i zülfün açma kim âşüfte-hâl eyler beni1' (Fuzuli, XVI. yy ).
4. Esk. Kurma, oluşturma, düzenleme: Büyük ve heyecanlı mitingler akdiyle tezahürat-ı milliyede bulunulması..." (Atatürk). Akd-i encümen. Akd-i meclis.
5. Esk. Nikâh işlemi: "Bugün adlün bile dünyi karıyken nev-cevân oldı / Meğer hüsniyile Yûsuf ki akd eyler Züleyfıâya" (Mecmuat ün-nezair, XV. yy.). —Ed. Divan edebiyatında düzyazı ile yazılmış bir metni şiir biçiminde ifade etmek. || Akd ü hail (düğümleme ve çözme). Türk divan edebiyatında düzyazıyla yazılmış bir yapıtı manzum biçime sokmaya akd, bunun tersini yaparak manzum bir yapıtı düzyazıya çevirmeye hail denir.
Kaynak: Büyük Larousse