MAHSUR sıt. (ar. mahsur).
1. Çevresi sarılarak, kuşatılarak dışarıyla bağlantısı kesilmiş.
2. Esk. Sınırlandırılmış, sınırlı.
3. Yasaklanmış, engellenmiş.
4. Esk. Sıkılmış, sıkıştırılmış.
5. (Bir yerde) mahsur kalmak, orada kapalı kalmak; dışarıyla ya da çevresiyle bağlantısı kesilmek: Göçükte mahsur kalan işçilerin kurtarılmasına çalışılıyor. Bölgedeki yoğun kar yağışı nedeniyle yüzlerce araç yollarda mahsur kaldı.
Kaynak: Büyük Larousse