Yapıştırıcı Nedir?
SMD MiSiM
YAPIŞTIRICI a. Yapış. Arayüzey kuvvetlerinin gelişmesi sonucu kalıcı yüzeysel bağların oluşmasıyla temas halindeki iki yüzeyi birbiriyle birleştirebilen madde ya da preparat. (Bk. ansikt. böl.)
—Bür. ger. Kâğıt, karton vb.’yi yapıştırmaya yarayan kola, zamk vb.
—Cerr. Organik yapıştırıcı, polimer yapılı kimyasal madde. (Organlardaki yaraların yüzeyini ya da kenarlarını birleştirebilir ve cerrahi iğne ile ipliğin yerini tutabilir. Yaraların hızla kapanmasını sağlar; bir süre sonra bu madde emilip hiçbir iz bırakmadan kaybolur.)
—Foto. Kuru yapıştırıcı, fotoğrafın bir dayanak üstüne kuru olarak yapıştırılmasında kullanılan ve sentetik bir maddeden yapılmış katman.
—Sine Film yapıştırmada kullanılan aygıt.
♦ sıf. Birbirine değen iki gereci sağlamca birleştirebilen, onların birbirlerine tut- turulabilmesini sağlayabilen bir madde ya da karışım için kullanılır.
—Patol. Yapıştına iltihap, normalde birbirinden ayrı olan organ ya da dokuları birbirine yapıştıran iltihap
—ANSİKL. Yapış. Yapıştırıcı tekniği, yüzyılın başından bu yana çok hızlı bir gelişme gösterdi; bu gelişmenin en önemli nedenleri, bu ürünlerin hazırlanmasında sentetik malzemelerden yararlanılması ve ayrıca bunların inşaat, uçak yapımı, gemi inşası, otomobil sanayisi, mobilyacılık, deri sanayisi, aşındırıcılar, özyapışkanlar vb. gibi çok geniş bir alanda kullanılmasıdır. Yapıştırıcılar değişik açılardan sınıflandırılabilir:
1.kullanım sırasındaki fiziksel ve / ya da kimyasal durumlarına göre yapıştırıcılar: sulu yapıştırıcılar; karışım halindeki yapıştırıcılar; (genellikle sulu); organik çözücülü yapıştırıcılar; çözücüsüz yapıştırıcılar; hamur halindeki yapıştırıcılar (macunlar, mastikler); toz durumundaki yapıştırıcılar (karıştırılarak çözelti haline getirildikten ya da etkinleştirildikten sonra kullanılır); taşıyıcılı ya da taşıyıcısız kuru film halindeki yapıştırıcılar; katı durumda (eriyebilir) bulunan yapıştırıcılar;
2.dönüşüm süreçlerine göre yapıştırıcılar (bu tür yapıştırıcılar başlangıçtaki akışkan durumlarını terk ederek soğuma, çözücünün buharlaşması ya da polimerleşme yoluyla belli bir süre sonunda kusursuz bir yapışkanlık ve yapışma gücü kazandıkları son sertleşmiş durumlarına geçerler); elde edildikleri hammadde ve kimyasal bileşimlerine göre yapıştıncılar;
3.son sertleşmiş durumdaki çözünürlük ve eriyebilirlik (ısılyumuşar yapıştırıcılar) ya da tam tersine çözünmezlik ve erimezlik’ lerine (polimerleşmiş yapıştırıcılar) göre yapıştırıcılar.
Organik ve yarı organik yapıştırıcılar, ana maddesi nişasta, glüten, dekstrin, doğal reçine, selüloz türevleri vb. gibi maddelerden oluşan bitkisel yapıştırıcılardır; hayvansal yapıştırıcıların ana maddesini jelatin oluşturur (kemik, deri, kazain tutkalı vb.). Sentetik yapıştıncılar katılma polimerleri (vinil polimerleri vb.) ile yoğuşma polimerlerinden (epoksit reçineleri, poliüretanlar, tiyoplastlar, aminoplastlar vb.) elde edilir. Polimerleşebilen yapıştırıcılar, nicelikleri önceden ayarlanmış iki ayrı “madde" (ana madde ve sertleştirici) halinde hazırlanır; ayrı ayrı tüplere konan bu yapıştırıcılar, kullanımları sırasında karıştırılır Ancak günümüzde bu tür yapıştırıcılar da tek bir madde halinde üretilebilmektedir. Bunlar ya nem etkisiyle (siyanoakrilatlar epoksit reçineleri, fenoplastlar) ya da oksijensiz bir ortamda (anaerobi) polimerleşirler.
Bütün bu teknik ölçütlerin yanı sıra yapıştırılacak malzemelerin (yüzeylerin) türü ve uygulanmalarının ekonomik yönü, kullanılacak yapıştırıcının seçiminde önemli bir rol oynar.
Sponsorlu Bağlantılar
—Cerr. Organik yapıştırıcı, polimer yapılı kimyasal madde. (Organlardaki yaraların yüzeyini ya da kenarlarını birleştirebilir ve cerrahi iğne ile ipliğin yerini tutabilir. Yaraların hızla kapanmasını sağlar; bir süre sonra bu madde emilip hiçbir iz bırakmadan kaybolur.)
—Foto. Kuru yapıştırıcı, fotoğrafın bir dayanak üstüne kuru olarak yapıştırılmasında kullanılan ve sentetik bir maddeden yapılmış katman.
—Sine Film yapıştırmada kullanılan aygıt.
♦ sıf. Birbirine değen iki gereci sağlamca birleştirebilen, onların birbirlerine tut- turulabilmesini sağlayabilen bir madde ya da karışım için kullanılır.
—Patol. Yapıştına iltihap, normalde birbirinden ayrı olan organ ya da dokuları birbirine yapıştıran iltihap
—ANSİKL. Yapış. Yapıştırıcı tekniği, yüzyılın başından bu yana çok hızlı bir gelişme gösterdi; bu gelişmenin en önemli nedenleri, bu ürünlerin hazırlanmasında sentetik malzemelerden yararlanılması ve ayrıca bunların inşaat, uçak yapımı, gemi inşası, otomobil sanayisi, mobilyacılık, deri sanayisi, aşındırıcılar, özyapışkanlar vb. gibi çok geniş bir alanda kullanılmasıdır. Yapıştırıcılar değişik açılardan sınıflandırılabilir:
1.kullanım sırasındaki fiziksel ve / ya da kimyasal durumlarına göre yapıştırıcılar: sulu yapıştırıcılar; karışım halindeki yapıştırıcılar; (genellikle sulu); organik çözücülü yapıştırıcılar; çözücüsüz yapıştırıcılar; hamur halindeki yapıştırıcılar (macunlar, mastikler); toz durumundaki yapıştırıcılar (karıştırılarak çözelti haline getirildikten ya da etkinleştirildikten sonra kullanılır); taşıyıcılı ya da taşıyıcısız kuru film halindeki yapıştırıcılar; katı durumda (eriyebilir) bulunan yapıştırıcılar;
2.dönüşüm süreçlerine göre yapıştırıcılar (bu tür yapıştırıcılar başlangıçtaki akışkan durumlarını terk ederek soğuma, çözücünün buharlaşması ya da polimerleşme yoluyla belli bir süre sonunda kusursuz bir yapışkanlık ve yapışma gücü kazandıkları son sertleşmiş durumlarına geçerler); elde edildikleri hammadde ve kimyasal bileşimlerine göre yapıştıncılar;
3.son sertleşmiş durumdaki çözünürlük ve eriyebilirlik (ısılyumuşar yapıştırıcılar) ya da tam tersine çözünmezlik ve erimezlik’ lerine (polimerleşmiş yapıştırıcılar) göre yapıştırıcılar.
Organik ve yarı organik yapıştırıcılar, ana maddesi nişasta, glüten, dekstrin, doğal reçine, selüloz türevleri vb. gibi maddelerden oluşan bitkisel yapıştırıcılardır; hayvansal yapıştırıcıların ana maddesini jelatin oluşturur (kemik, deri, kazain tutkalı vb.). Sentetik yapıştıncılar katılma polimerleri (vinil polimerleri vb.) ile yoğuşma polimerlerinden (epoksit reçineleri, poliüretanlar, tiyoplastlar, aminoplastlar vb.) elde edilir. Polimerleşebilen yapıştırıcılar, nicelikleri önceden ayarlanmış iki ayrı “madde" (ana madde ve sertleştirici) halinde hazırlanır; ayrı ayrı tüplere konan bu yapıştırıcılar, kullanımları sırasında karıştırılır Ancak günümüzde bu tür yapıştırıcılar da tek bir madde halinde üretilebilmektedir. Bunlar ya nem etkisiyle (siyanoakrilatlar epoksit reçineleri, fenoplastlar) ya da oksijensiz bir ortamda (anaerobi) polimerleşirler.
Bütün bu teknik ölçütlerin yanı sıra yapıştırılacak malzemelerin (yüzeylerin) türü ve uygulanmalarının ekonomik yönü, kullanılacak yapıştırıcının seçiminde önemli bir rol oynar.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.
