TAYYAR sıf. (ar JayerSn'dan fayyâı). Esk. Uçan, uçucu: "Ol adem şehrine tayyar olayım şimden gerü" (Niyazi, XVII. yy.).
—Dökme. - ELMEĞE.
—Esk. fiz. Gaz haline gelen.
—Esk. tıp. Rihi tayyar, gezici ağrı; romatizma.
Sponsorlu Bağlantılar
—Esk. fiz. Gaz haline gelen.
—Esk. tıp. Rihi tayyar, gezici ağrı; romatizma.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.