SANİ sıf. (ar. işneyn'den sânı) Esk.
1. ikinci: Cildi sani (ikinci cilt).
2. Sani -aşer, on ikinci.
SANİ a. (ar. sunadan şanie). Esk. işlenilen, görülen, yapılan iş.
SANİ sıf. (ar. şurTdan şarif). Esk.
1. Oluşturan, meydana getiren.
2. Yaratıcı, sanatçı.
♦ a.
1. Tanrı, Yaradan.
2. Yapılan, görülen iş, amel.
3. Sani-i âlem, sani-i kâinat, evrenin yaratıcısı. || Sani-i hakiki, her şeyin asıl, ilk yaratıcısı olan Tanrı. || Sani-i hakim, hikmet sahibi; Tanrı. || Sani-i lem- yezei, daim olan Tanrı. || Sani-üs-semavati ve-larz, göklerin ve yerin yaratıcısı; Tanrı.
—isi. huk. İstisna sözleşmesinde yapılacak şeyi yapmayı üstlenen kişi, müteahhit.
1. ikinci: Cildi sani (ikinci cilt).
Sponsorlu Bağlantılar
SANİ a. (ar. sunadan şanie). Esk. işlenilen, görülen, yapılan iş.
SANİ sıf. (ar. şurTdan şarif). Esk.
1. Oluşturan, meydana getiren.
2. Yaratıcı, sanatçı.
♦ a.
1. Tanrı, Yaradan.
2. Yapılan, görülen iş, amel.
3. Sani-i âlem, sani-i kâinat, evrenin yaratıcısı. || Sani-i hakiki, her şeyin asıl, ilk yaratıcısı olan Tanrı. || Sani-i hakim, hikmet sahibi; Tanrı. || Sani-i lem- yezei, daim olan Tanrı. || Sani-üs-semavati ve-larz, göklerin ve yerin yaratıcısı; Tanrı.
—isi. huk. İstisna sözleşmesinde yapılacak şeyi yapmayı üstlenen kişi, müteahhit.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.