Sibylla Nedir?
SMD MiSiM
SİBYLLA a. (yun. ve lat. söze.). Antik.
1. Özellikle Apollon'dan esinlenen kâhin kadın. (Bk. ansikl.böl.)
2. Sibylla kehanetleri,çeşitli dönemlere ait kehanetlerin, yahudi ya da hıristiyanlarca yayımlanmış derlemesi. (Bk. ansikl.böl.) || Sibylla kitapları,Cumae sibyllasına mal edilen kehanetlerin Roma döneminde yapılmış derlemesi. (Bk. ansikl.böl.)
—ANSİKL. En tanınmışları Erythrai ve Cumae sibyllalarıdır. Daha sonraki kaynaklarda (Varro) sayılarının 10’u aştığı görülür Çoğu derlemeler halinde bir araya getirilmiş çeşitli kehanetler onlara mal edilir. Vergilius, Cumae sibyllasının mağarasından söz eder; Sibylla kitapları1nın Cumae sibyllasından esinlenilerek yazıldığına inanılırdı.
• Sibylla kehanetleri.İ.S. VI. yy.’a ait olduğu sanılan, günümüze ulaşmış bir derleme bazen bu ad altında, bazen de Sibylla kitaplarıolarak anılır. Kitap, yunanca yazılmış, yahudi-hıristiyan esinli karmaşık kehanet ve yergilerden oluşur. Bu metinler özellikle İ.Ö. II. yy. - İ.S. III. arasında meydana gelen olaylarla ilgilidir.
•Sibylla kitapları.Geleneğe göre Sibylla kitaplarıadlı derlemenin, yaşlı bir kadın (Cumae sibyllası?) tarafından Tarqui- nıuslar'dan birine satıldığına inanılırdı. Capitolium'da korunan bu metinler pagan Roma’nın tek kutsal kitaplarıydı. Çok ender durumlarda, bir kehanet elde etmek amacıyla onlara başvurulurdu. İ.Ö. I. yy.’da yandıktan sonra bu metinler, değişik kökenli çeşitli kehanetlerle zenginleştirilerek yeniden oluşturuldu. Bunların Roma'ya yabancı (yunan, etrüsk) bir nitelik taşıdıkları kesin gibidir.
—ikonogr. Ortaçağ tanrıbilimcileri sibyllaları hıristiyanlığın pagan dünyasındaki habercileri olarak gördüler. Vincent de Beauvais on tanesinin adını sayar: Pers, Libya, Delphoi, Kimmer, Erythrai, Cumae, Samos, Hellespontos, Phrygia, Tibur sibyllaları. XV. yy.’da bunlara iki sibylla daha eklendi: Europe ve Agrippa. Gotik sanatta sibylla figürlerine sıkça rastlanır. Meryem ile Çocuk İsa'yı imparator Augustus'a gösterdiğine inanılan Tibur sibyllası birçok ressama esin kaynağı oldu: Van der Weyden (Nativitas çokkanatlısının bir kanadı, Berlin), K. Witz (Basel çokkanatlısının bir panosu, Dijon müzesi), A. Caron (Louvre). Michelangelo Sistina capellası'nın tavanına beş, Raffaello da S. Maria della Pace' ye (Roma) dört sibylla resmi yaptı, il Domenichino resimlerinde birçok kez Cumae sibytlasını canlandırdı (Roma, Modena); il Guercino, Pers (Roma) ve Samos (Floransa) sibyllalarını, G. Reni ise Cumae sibyllasını ve kendi hayal gücüyle yarattığı bir dizi sibyllayı (Floransa, Brüksel, Viyana, Cenova) betimledi. Rouen (Beurre kulesi'nin oymaları) ve Auch (XVI. yy. başlarına ait vitray dizisi) katedrallerinde de sibyllalar görülmektedir.
1. Özellikle Apollon'dan esinlenen kâhin kadın. (Bk. ansikl.böl.)
Sponsorlu Bağlantılar
—ANSİKL. En tanınmışları Erythrai ve Cumae sibyllalarıdır. Daha sonraki kaynaklarda (Varro) sayılarının 10’u aştığı görülür Çoğu derlemeler halinde bir araya getirilmiş çeşitli kehanetler onlara mal edilir. Vergilius, Cumae sibyllasının mağarasından söz eder; Sibylla kitapları1nın Cumae sibyllasından esinlenilerek yazıldığına inanılırdı.
• Sibylla kehanetleri.İ.S. VI. yy.’a ait olduğu sanılan, günümüze ulaşmış bir derleme bazen bu ad altında, bazen de Sibylla kitaplarıolarak anılır. Kitap, yunanca yazılmış, yahudi-hıristiyan esinli karmaşık kehanet ve yergilerden oluşur. Bu metinler özellikle İ.Ö. II. yy. - İ.S. III. arasında meydana gelen olaylarla ilgilidir.
•Sibylla kitapları.Geleneğe göre Sibylla kitaplarıadlı derlemenin, yaşlı bir kadın (Cumae sibyllası?) tarafından Tarqui- nıuslar'dan birine satıldığına inanılırdı. Capitolium'da korunan bu metinler pagan Roma’nın tek kutsal kitaplarıydı. Çok ender durumlarda, bir kehanet elde etmek amacıyla onlara başvurulurdu. İ.Ö. I. yy.’da yandıktan sonra bu metinler, değişik kökenli çeşitli kehanetlerle zenginleştirilerek yeniden oluşturuldu. Bunların Roma'ya yabancı (yunan, etrüsk) bir nitelik taşıdıkları kesin gibidir.
—ikonogr. Ortaçağ tanrıbilimcileri sibyllaları hıristiyanlığın pagan dünyasındaki habercileri olarak gördüler. Vincent de Beauvais on tanesinin adını sayar: Pers, Libya, Delphoi, Kimmer, Erythrai, Cumae, Samos, Hellespontos, Phrygia, Tibur sibyllaları. XV. yy.’da bunlara iki sibylla daha eklendi: Europe ve Agrippa. Gotik sanatta sibylla figürlerine sıkça rastlanır. Meryem ile Çocuk İsa'yı imparator Augustus'a gösterdiğine inanılan Tibur sibyllası birçok ressama esin kaynağı oldu: Van der Weyden (Nativitas çokkanatlısının bir kanadı, Berlin), K. Witz (Basel çokkanatlısının bir panosu, Dijon müzesi), A. Caron (Louvre). Michelangelo Sistina capellası'nın tavanına beş, Raffaello da S. Maria della Pace' ye (Roma) dört sibylla resmi yaptı, il Domenichino resimlerinde birçok kez Cumae sibytlasını canlandırdı (Roma, Modena); il Guercino, Pers (Roma) ve Samos (Floransa) sibyllalarını, G. Reni ise Cumae sibyllasını ve kendi hayal gücüyle yarattığı bir dizi sibyllayı (Floransa, Brüksel, Viyana, Cenova) betimledi. Rouen (Beurre kulesi'nin oymaları) ve Auch (XVI. yy. başlarına ait vitray dizisi) katedrallerinde de sibyllalar görülmektedir.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.
