ISSIZ sıf.
1. Kimsenin yaşamadığı ya da terk edilmiş izlenimi veren yer için kullanılır: Issız bir bölge. Issız ada.
2. Geçici olarak kimsenin bulunmadığı yer için kullanılır; tenha: Issız sokaklarda dolaşmak.
—Tıp. Issız kemik iliği, hücresel elemanlar-gımtaen sonra buralar çok ıssız kaldı.
1. Kimsenin yaşamadığı ya da terk edilmiş izlenimi veren yer için kullanılır: Issız bir bölge. Issız ada.
Sponsorlu Bağlantılar
—Tıp. Issız kemik iliği, hücresel elemanlar-gımtaen sonra buralar çok ıssız kaldı.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.