Oluş Nedir?

OLUŞ a.
1. Olmak eylemi ya da biçimi.
2. Oluşma, meydana gelme, teşekkül etme.

—Dilbil. Fiilin, özneye ilişkin anlatabileceği çeşitli kavramları (eylem, varoluş, durum, oluşum, vb.) kapsayan genel nitelikli terim.

—Fels. Hegel'de, gerçekliğin, şeylerin, dünyanın tarihi içinde evrimi. (Bk. ansikl. böl.)

—ANSİKL. Fels. Hegel'de oluş (Werden) teriminin temel bir yeri vardır: her türlü gerçekliği çelişkin temeli içinde nitelendirir. Hegel'e göre, her şey bir gelişme süreci içindedir, bu süreç bir şeyin hem kendine özdeşliğini, hem de sürekli değişimini açıklar. Bu görünüş ikiliğine göre, o şey, tarihinin her anında hem var, hem yok' tur. Böylece varlık ve yokluk, her var olan şeyin ilk biçimi ve oluşturucusudur. Fakat, varlık ve yokluk bu işlevlerini, birbirlerini dışlayarak ya da yan yana gelerek yapmazlar: "Gerçekleri, birinin ötekinde dolayımsız olarak kaybolması gerçeğidir. Oluş, bu iki şeyin birbirinden farklılaştığı, ama dolayımsız olarak eriyen bir farklılaşmayla farklılaştığı bir harekettir” (Wissenschaft der Logik [Mantık Bilimi], "Varlık”, 1, 1).