Lombardiya Nedir?
SMD MiSiM
LOMBARDİAa. (öz. a. Lombardia'dan). [Tamlayan olarak] Lombardia ile ilgili, Lombardia'ya ilişkin.
—Bank. Lombardia oram, Almanya'daki ticari bankalar için, finansman yenileme işlemlerinde uygulanmak üzere, Bundesbank tarafından saptanan "hisse senetleri ve tahviller üzerine avans" oranı.
—Güz. sant. Lombardia okulu, Lombar- . dia'da gelişen sanat okulu. (Bk. ansikl. böl.)
—Paleogr. Lombardia yazısı, VII. yy.'dan XII. yy.'a dek Kuzey İtalya’da kullanılan işlek küçük yazı.
—ANSİKL. Güz. sant. Lombardia okulu.
•Mimarlık. Lombardia'daki kiliselerin pek çoğu XI. ve XII. yy.’lardan kalmadır. Milano'daki S. Ambrogio’da 1100'e doğru yapılan onarım çalışmaları, roman mimarlığının gelişmesinde önemli bir yer tutar. Çok geçmeden lombardia yapılarına özgü bazı çizgiler belirginleşti: Emilia kiliselerine göre oldukça hantal cepheler ve fazla gelişmemiş payanda ayakları; Pavia, Como ve Bergamo kiliselerinde, kalkan duvarının hemen altında yer alan sırakemerli galeriler; taçkapıları ve cepheleri süsleyen, fantastik hayvan motiflerinin bolca kullanıldığı heykeller. XIV. yy.'da gotik mimarlık ve heykelcilik Bergamo, Milano ve Cremona'da etkinlik gösteren Campione kökenli heykelcilerle (Campionesi) temsil edildi. XV. yy.’da yeni mimarlık kavramları, birçok bakımdan Bramante'ye öncülük eden, Brunelleschi’nin öğrencisi Filarete tarafından Milano'ya getirildi. XVI. yy.'da, L. Leoni, özellikle de R Tibaldi, bu kentte, iddialı ve karmaşık bir manierismonun önde gelen sanatçıları oldular. Barok dönemde (XVII. yy.), Lombardia'da, Fabio Mangone (Milano'da Collegio elvetico, 1608) ve Richini ile (aynı yapının [bugün Devlet arşivi] cephesi ve Brera sarayı) pek parlak olmayan bir mimarlık gelişti.
•Resim. XVIII. yy. sonlarında rahip Lanzi, aynı ad altında toplanamayacak kadar birbirinden farklı Mantova, Modena, Parma, Cremona, Milano ve Lombardia okullarından söz eder. XV. yy.'ın ikinci yarısına egemen olan Foppa, ilk Milano okulunun kurucusu olarak kabul edilebilir. Mimar ve ressam Bramante, öğrencisi Bramantino ve A. Bergognone, yeni Milano okuluna bağlıydı. Bu okul, Boltraffio, Cesare da Sesto, Marco d'Oggiono, F. Melzi, Luini ve Solario’nun da etkilediği Leonardo'nun inceliğinin ve gerçekçiliğinin izlerini taşıyordu. Dönemin en usta ressamlarından biri olan ve B. Lanino gibi sanatçıları yetiştiren G. Ferrari, eski okula bağlıydı. XVI. yy.’ın sonunda, Carlo ve Federico Borromeo'nun desteklediği parlak bir ressamlar topluluğu (G.B. Crespi, Morazzone, Procaccini, D. Crespi), Karşı Reform’un ilan ettiği kuralları uyguladı. XVII. yy.'da F. Del Cairo, kendinden öncekilerin yaptıkları araştırmaları çarpık bir yönde geliştirdi. XVIII. yy.’da ise, yalnızca Filippo Abbiati (MSgnasco’nun ustası) ve A. Appiani (Brera pinakoteği’nin kurucusu) dikkati çektiler.
Sponsorlu Bağlantılar
—Güz. sant. Lombardia okulu, Lombar- . dia'da gelişen sanat okulu. (Bk. ansikl. böl.)
—Paleogr. Lombardia yazısı, VII. yy.'dan XII. yy.'a dek Kuzey İtalya’da kullanılan işlek küçük yazı.
—ANSİKL. Güz. sant. Lombardia okulu.
•Mimarlık. Lombardia'daki kiliselerin pek çoğu XI. ve XII. yy.’lardan kalmadır. Milano'daki S. Ambrogio’da 1100'e doğru yapılan onarım çalışmaları, roman mimarlığının gelişmesinde önemli bir yer tutar. Çok geçmeden lombardia yapılarına özgü bazı çizgiler belirginleşti: Emilia kiliselerine göre oldukça hantal cepheler ve fazla gelişmemiş payanda ayakları; Pavia, Como ve Bergamo kiliselerinde, kalkan duvarının hemen altında yer alan sırakemerli galeriler; taçkapıları ve cepheleri süsleyen, fantastik hayvan motiflerinin bolca kullanıldığı heykeller. XIV. yy.'da gotik mimarlık ve heykelcilik Bergamo, Milano ve Cremona'da etkinlik gösteren Campione kökenli heykelcilerle (Campionesi) temsil edildi. XV. yy.’da yeni mimarlık kavramları, birçok bakımdan Bramante'ye öncülük eden, Brunelleschi’nin öğrencisi Filarete tarafından Milano'ya getirildi. XVI. yy.'da, L. Leoni, özellikle de R Tibaldi, bu kentte, iddialı ve karmaşık bir manierismonun önde gelen sanatçıları oldular. Barok dönemde (XVII. yy.), Lombardia'da, Fabio Mangone (Milano'da Collegio elvetico, 1608) ve Richini ile (aynı yapının [bugün Devlet arşivi] cephesi ve Brera sarayı) pek parlak olmayan bir mimarlık gelişti.
•Resim. XVIII. yy. sonlarında rahip Lanzi, aynı ad altında toplanamayacak kadar birbirinden farklı Mantova, Modena, Parma, Cremona, Milano ve Lombardia okullarından söz eder. XV. yy.'ın ikinci yarısına egemen olan Foppa, ilk Milano okulunun kurucusu olarak kabul edilebilir. Mimar ve ressam Bramante, öğrencisi Bramantino ve A. Bergognone, yeni Milano okuluna bağlıydı. Bu okul, Boltraffio, Cesare da Sesto, Marco d'Oggiono, F. Melzi, Luini ve Solario’nun da etkilediği Leonardo'nun inceliğinin ve gerçekçiliğinin izlerini taşıyordu. Dönemin en usta ressamlarından biri olan ve B. Lanino gibi sanatçıları yetiştiren G. Ferrari, eski okula bağlıydı. XVI. yy.’ın sonunda, Carlo ve Federico Borromeo'nun desteklediği parlak bir ressamlar topluluğu (G.B. Crespi, Morazzone, Procaccini, D. Crespi), Karşı Reform’un ilan ettiği kuralları uyguladı. XVII. yy.'da F. Del Cairo, kendinden öncekilerin yaptıkları araştırmaları çarpık bir yönde geliştirdi. XVIII. yy.’da ise, yalnızca Filippo Abbiati (MSgnasco’nun ustası) ve A. Appiani (Brera pinakoteği’nin kurucusu) dikkati çektiler.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.
