KARMAK g. f.
1. Şeyleri karmak, öğelerini birbirine karıştırmak, birbirine katmak. Tahin pekmez karmak.
2. Bir şey karmak, toz durumundaki bir şeyi, su ya da başka bir sıvıyla karıştırarak hamur ya da çamur durumuna getirmek: Harç karmak. Boya karmak. Hamur karmak.
—inş. ve Bayınd. Yoğurmak, karıştırmak.
—Oy. Kâğıtları karmak, karıştırmak.
♦ kardırmak ettirg. f. Karmak eylemini yaptırmak.
♦ karılmak edilg. f. Karmak eylemine konu olmak.
♦ karınmak dönşl. f.
1. Sallanarak birbirine karışmak.
2. Yöre Hayvanlar söz konusuysa, çiftleşmek (karılmak da denir).
1. Şeyleri karmak, öğelerini birbirine karıştırmak, birbirine katmak. Tahin pekmez karmak.
Sponsorlu Bağlantılar
—inş. ve Bayınd. Yoğurmak, karıştırmak.
—Oy. Kâğıtları karmak, karıştırmak.
♦ kardırmak ettirg. f. Karmak eylemini yaptırmak.
♦ karılmak edilg. f. Karmak eylemine konu olmak.
♦ karınmak dönşl. f.
1. Sallanarak birbirine karışmak.
2. Yöre Hayvanlar söz konusuysa, çiftleşmek (karılmak da denir).
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.
SİLENTİUM EST AURUM