ZEHEBİYET, -tl a. (ar. zeheb ve -iy- yef’ten zehebbiyet). Esk.
1. Kim. Aurik asit ile bir tuzun birleşmesinden oluşan maden.
2. Zehebiyet-i amonyak, aurik asidin amonyakla birleşmesinden oluşan tuz. || Zehebiyet-i potas, aurik asidin potas ile birleşmesinden oluşan tuz.
Kaynak: Büyük Larousse