Bencil Nedir?

BENCİL

sıf. ve a. Her şeyi kendine mal eden, yalnız kendi çıkarlarını gözeten kimse için kullanılır; hodbin, hodkâm, egoist.

BENCİLCE

• sıf. Bencil bir kimseye özgü tutum ve davranış için kullanılır: Bencilce sözler.
• be. Bencil biçimde: Bencilce düşünmeyi bırak artık.

BENCİLEYİN

be. (ben + cileyin). Benim gibi, bana benzer: "Sen de bencileyin yârdan mı oldun / Göz göz oldu sinemdeki yaralar" (Karacaoğlan, XVII.yy).

BENCİLİK

a. Kişil iğini çok yüksek görme, özellikle kendinden sözetme ve övünme; ben'e tapınma, narsisizm. (Eşanl. BENLİKÇİLİK.)

— ANSİKL.Tasav. Kendini beğenme, kendinden başkasını görmeme, kendini tek sayma, böbürlenme anlamlarını içeren bencilik tasavvufta, Allah’a doğru yolculuğa çıkan sufi için en büyük engel sayılır. Bencilik, sufinin Allah’ta yokolmasını (fenâfillah) önler. Bu yüzden benciliğin ortadan kaldırılması gerekir. Sufi, Allah’a doğru yolculuğa (seyir) çıkmadan önce benliğine karşı savaş açar. Bu savaşı, din uğruna yapılan savaştan (cihat) daha üstün görür. Tasavvufta iki savaştan kendisininkine cihad-ı ekber (büyük savaş), din uğruna yapılanına cihad-ı asgar (küçük savaş) denir. Tasavvufta benliği yok etme ilkesi, melamilik denilen ve aşırı görüş ve tutumları benimseyen bir tarikatın doğmasına yol açtı. Melamilikte bu savaş özellikle başkalarının yapacakları her türlü eziyet ve aşağılamalara katlanmak biçiminde ortaya çıkar. (MELAMİLİK.) [Eşanl. ENANİYET, ENEİYET, ENAİYET.)

BENCİLLEŞMEK

gçz. f. Bencil duruma gelmek.

BENCİLLİK

a. 1. Başkalarını, başkalarının çıkarını hiçe sayarak, kendini, kendi çıkarlarını kollama; çıkarına aşırı düşkünlük.
2. Bencillik etmek, bencilce davranmak.

—Tar. Kutsal bencillik, İtalya ile itilaf devletleri arasında 26 nisan 1915 tarihli Londra antlaşması’nın imzalanmasından kısa bir süre önce, fransız-alman anlaşmazlığı konusunda, ülkesinin tarafsızlığını açıklamak amacıyla İtalya başbakanı A. Salandra tarafından kullanılan deyim.

bencil ingilizcesi

• selfish, egoistic, self-centered.
• olmak to be selfish.