KAPRİS a. (fr. caprice).
1. Bir kimsenin ani, değişken, düşüncesizce isteği: Bütün kaprislerine boyun eğme. Kaprislerine aldırmıyor.
2. Kapris yapmak, düşüncesizce bir istekte bulunmak ya da gereksiz yere nazlanmak.
—Güz. sant. Resim, gravür ve desen sanatında, özellikle XVII. ve XVIII. yy.'larda yapılan düşsel ve fantezi ürünü, kurallara uymayan yapıt. Konusu, anıtları ya da yıkıntıları yer değiştirmiş ya da uydurulmuş bir manzara resmi (Canaletto, Guardi vb.), grotesk (Goya [ KAPRİSLER]) ya da pitoresk (Callot, G.B. Tiepolo) bir sahne olabilir.
—Müz. Çeşitli biçimlerde olabilen ve fantezi öğeleri ya da büyük ustalık gerektiren pasajlar içeren vokal ya da enstrümantal parça. (Eşanl. KAPRİÇYO.)|j Eğitimde kullanılabilecek değerde, güç icra edilir etüt.
Kaprisler, Goya'nın 80 yapıtını içeren, 1799’da yayımlanmış gravür kitabı. Üstün teknik nitelikleri (yedirme baskıresim ve akuatinta), renk değerlerinin ustaca kullanımı, kaygı verici bir hava yaratmaları ve dramatik yoğunluklarıyla hayranlık uyandırırlar. Bu gravürlerde Goya, zamanının insanlarının, ahlak kurallarının, siyasetin, boş inançların ve toplumun tümünün kendisinde uyandırdığı acıyı, alaycılığı ve kızgınlığı dile getirir. Bu yapıtlar, onun Santo Oficio’ya ihbar edilmesine yol açtı.
Kaynak: Büyük Larousse