YAVER a. (fars. yaver).
1. Yardımcı.
2. Devlet ve hükümet başkanlarıyla komutanların yanında bulunan onların komutlarını yazmak ve gerekli yerlere ulaştırmakla görevli subay. (EMİR SUBAYI da denir.)
3. Yaver gitmek, şans, talih vb’den söz ederken uygun gitmek: Şansımız yaver giderse akşama döneriz.
—Esk. Yaveri ekrem, Abdülhamit'in sarayındaki mareşal yaverler. || Yaveri fahri, aylık almadan padişahın yaverliğini yapan kimse || Yaveri harp, savaşta ve barışta komutanın emirlerini bildiren subay.
Kaynak: Büyük Larousse