Kamelya Yetiştiriciliği
Ziyaretçi
Kamelya Yetiştiriciliği
Theaceae familyasındandır. Tropik ve supkropik Doğu Asya'da (Doğu Hindistan) doğal olarak yaşar Herdem yeşil çalı formunda bitkilerdir. Saksı çiçekleri yetiştiriciliğinde Camellla japonica önemli tür olup, bu türden birçok kültür formu elde edilmiştir. Çiçekleri yalınkat veya katmerli, beyaz, pembe, kırmızı ve ebrulı renkli olabilir.
Genel Özellikler
Anavatanı Kore, Kuzey Çin, Japonya ve Endonezya olan iç mekan süs bitkisidir. Yaprakları oval, sert yapılı ve parlak yeşil renklidir. Çiçekleri yalıtkan veya katmerli renkleri beyaz, pembe, kırmızı ve ebruli olabilir. Sürekli yeşil çalı formunda bitkilerdir. Tabiatta 82 türü bulunan Camellia cinsinin süs bitkileri yetiştiriliciliğinde önemli tek türü C.japonica’dır.
İklim Özellikleri
Kış döneminde asıl çiçeklenme dönemi olduğundan Mayıs ayına değin bitki sıcaklığı 4-7 C olan yerlerde bulundurulur. Mayıs-Kasım ayları arasında dışarıda yarı gölgeli bir yerde tutulabilir. Özellikle çiçeklenme döneminde yüksek orantılı nem ister. Yarı gölge yerleri sever. Yoğun gölge yerlerde bulundurulmaları halinde, çiçek tomurcukları derhal dökülür.
Toprak İstekleri
Genelde asitli topraklara uyum sağlamıştır ve kireçli ya da kalsiyum bakımından zengin bölgelerde pek iyi yetişmez. Pek çok türü kuraklığa dayanamaz ve yüksek oranda yağışa gereksinim duyar. Hacim olarak 4 kısım kireçsiz tınlı toprak, 2 kısım turba ve 1 kısım kaba kumun karışımıyla elde edilir. Ayrıca hacim olarak 2 kısım kum, 2 kısım tınlı toprak, 2 kısım turba, 1 kısım yaprak çürüntüsü ve ½ kısım yanmış ahır gübresinin karışımıyla oluşan harç da kullanılabilir.
Üretim Tekniği
Kamelyanın üretimi tohum, çelik aşı ve daldırma ile yapılabilir. Bununla birlikte çelik ve aşı en çok kullanılan üretim şekilleridir. Çelikler yarı olgunlaşmış yan süngülerin uçlarından 10 cm uzunluğunda olmak üzere Haziran-Ağustos ayları arsında hazırlanır. Alınan çeliklerin dipleri yaralanır ve 24 saat süreyle 20 ppm’lik IBA’te tutulduktan sonra, hacim olarak eşit miktarlardaki turba ve kum karışımına dikilmelidir. Köklendirme sislemede veya orantılı nemi yüksek bir yerde yapılmalı ve ortam sıcaklığı 22 C olmalıdır. Bu koşullarda çelikler 2-3 ayda köklenir. Fazla sayıda çelikleri ile yine Haziran-Ağustos aylarında ve aynı koşullarda üretim yapılabilir. Öte yandan, yarma aşı en çok kullanılan aşı yöntemi olup,bu yöntemle hızlı şekilde üretim yapılabilir.Ayrıca İlkbaharda adi daldırma ile de üretim söz konusudur.
Gübreleme
Saksı değiştirme her 2-3 yılda bir Temmuz-Haziran aylarında yapılır. Aralık-Haziran ayları arası 2 haftada -1.5g/1 Açelya gübresi verilir.
Sulama
Bütün kış boyunca ve çiçeklenme döneminde yeknesak şekilde nemli tutulur. İlkbahar ve yazın bol su verilir. Temmuz’dan itibaren sürgünlerin daha iyi gelişebilmesi ve çiçek tomurcuğu oluşumu için 4-5 hafta süreyle verilen su azaltılır. Orantılı nemi yüksek tutmak için, yazın sıcak ve kuru havalarda bitkinin yapraklarına su püskürtülmelidir. Sulamanın oda sıcaklığında kireçsiz su-en iyisi yağmur suyu-ile yapılmasına özellikle dikkat edilmelidir. Çünkü Camellia’lar asit topraklarda yetişir ve kireçten hiç hoşlanmaz.
Budama
Düzensiz büyüyen sürgünler torlu görünüşü muhafaza etmek için çiçeklenme bittikten sonra Nisan ayında kısaltılmalıdır.
Hastalık ve Zararlıları
Önemli hastalıkları Kloroz, Ödem, Tomurcuk dökülmesi ve Kök çürüklüğü, Kloroz, yaprakların açık yeşilden sarıya değin değişen bir renk alması, kısaca “sararma” dır. Genel olarak bitkinin sürgün uçlarından geriye doğru ilerler. Yaprak damarları arasında oluşur. Kloroz, özellikle kışın saksı toprağının gereğinden fazla nemli tutulması, saksı toprağının çok kuru kalması ve çok fazla kil içermesi, saksı değiştirmede geç kalınmış olması dolayısıyla bitki köklerinin keçeleşmesiyle beraber, azot, magnezyum, demir, mangan gibi besin maddelerinin noksanlıkları sebebiyle oluşur.
Tomurcuk dökülmesi: Bazı koşullarda bitkilerde çiçek tomurcuklarının oluşmasına rağmen açmadan döküldükleri gözlenir. Bunu nedenleri; Saksı toprağının çok nemli tutulması ve çok kuru kalması Azotça zengin gübreleme sonucu sağlanan hızlı gelişme, fosfor noksanlığı, Doğrudan güneş ışığının altına bırakılması, yüksek ve düşük sıcaklık, ani sıcaklık değişmeleri, bitkinin çok gölge yerlerde bırakılması, Hava orantılı neminin düşüklüğü Tomurcukta olan bitkinin yerinin değiştirilmesi, Yetersiz havalandırma ve cereyana maruz bırakma Siyah kök çürüklüğü; bu hastalıktan etkilenen bitkilerde gerilmeler, yaşlı yapraklardan başlayan kloroz ve çoğunlukla solgunluk belirtileri görülür. Köklerde çürümeler olur. Korteks (kabuk tabakası) genellikle açık kahverengi, bazı hallerde siyah renk alır. Hastalık etmeni olan fungus toprakta uzun süre yaşama yeteneğinde olan çok sayıda klamidosporlar oluşturur. Mücadelesi, saksı toprağının patogen ile bulaşık olmamasına dikkat edilmeli ve saksı toprağının çok nemli bırakılmamalıdır.
Kamelya çayının kahveden daha popüler olduğunu biliyor muydunuz? Tüm dünyada, yılda 860 milyar fincan kahve içilmesine karşılık, 100 milyar fincan kamelya çayı tüketiliyor. Bu, 2 milyon ton kamelya tomurcuğunun sıcak suya atılması anlamına geliyor. Gerçekten de, türün yüzde 5 tein içeren tek örneği Camellia sinensis, çay olarak içiliyor. Camellia japonica gibi kültür kamelyalarının yapraklarının suda çözünebilir kısmı, bu miktarda tein barındırmıyor. Öte yandan, 200 tür ve 32.000 kültür ürününe yayılan bu egzotik Asya bitkisi, bahçelerin kraliçesi gülü de tahtından indirmiş bulunuyor.
Bahçe kamelyaları, Avrupa'ya 18. yüzyılda diplomatik bir oyunla girdi. Eğer söz konusu olay yaşanmasaydı, olasılıkla, Avrupalılar uzun süre bu bitkileri tanıyamayacaklardı. O çağda, Doğu Hindistan Kumpanyası tarafından ithal edilen çayın erdemleri keşfedilmiş ve aranan bir içecek olmuştu. Ama, demleme yoluyla içimi çok pahalıya çıkıyordu ve Çin'e önemli miktarda paralar ödeniyordu. İngilizler, bu değerli bitkiyi elde etmek için Çinlileri aradan çıkarmak istiyorlardı. Bu amaçla, çay bitkisini kendi iklimlerine alıştırma ya da egemenlikleri altındaki Hint adalarında yetiştirme çalışmalarına giriştiler. Sonunda, afyonla değiş tokuş edilen kamelya fidanları, "Majesteleri"nin bayrağını taşıyan bir gemiye yüklendi. Yolculuk, altı ay kadar sürdü; ama, bitkiler dayanıklı çıkmıştı. Fidanlar İngiltere'de çiçek açtı; ancak bu çay (Camellia sinensis) değil, muhteşem çiçekler veren Camellia japonica idi. Başta düş kırıklığına uğrayan İngilizler, bu ender güzellikteki çiçeklerin karşısında öfkelerini çabuk unuttular. Hemen, Asya içlerinden yeni bahçe çeşitleri getirtmek üzere gemilerini seferber ettiler. Kraliçe Victoria neşeyle, "Dağlarımız yok, ama kamelyalarımız var" diyordu. Söylentiye göre, Fransa'daki tekel, saray bahçıvanının Napoli kraliçesi için çalışmaya giderken, yanında değerli kamelya fidanlarını götürmesiyle kırıldı. Napoli'nin elverişli iklimi, kraliçeye, eltisi Fransa imparatoriçesi Josephine'in çiçeklerinden çok daha görkemlilerini sunmuştu.
Sponsorlu Bağlantılar
- Bilimsel sınıflandırma
- Alem: Plantae (Bitkiler)
- Bölüm: Magnoliophyta (Kapalı tohumlular)
- Sınıf: Magnoliopsida (İki çenekliler)
- Takım: Ericales
- Familya: Theaceae (Çaygiller)
- Cins: Camellia
- Tür: Camellia japonica
- Cins: Camellia
- Familya: Theaceae (Çaygiller)
- Takım: Ericales
- Sınıf: Magnoliopsida (İki çenekliler)
- Bölüm: Magnoliophyta (Kapalı tohumlular)
- Alem: Plantae (Bitkiler)
Anavatanı Kore, Kuzey Çin, Japonya ve Endonezya olan iç mekan süs bitkisidir. Yaprakları oval, sert yapılı ve parlak yeşil renklidir. Çiçekleri yalıtkan veya katmerli renkleri beyaz, pembe, kırmızı ve ebruli olabilir. Sürekli yeşil çalı formunda bitkilerdir. Tabiatta 82 türü bulunan Camellia cinsinin süs bitkileri yetiştiriliciliğinde önemli tek türü C.japonica’dır.
İklim Özellikleri
Kış döneminde asıl çiçeklenme dönemi olduğundan Mayıs ayına değin bitki sıcaklığı 4-7 C olan yerlerde bulundurulur. Mayıs-Kasım ayları arasında dışarıda yarı gölgeli bir yerde tutulabilir. Özellikle çiçeklenme döneminde yüksek orantılı nem ister. Yarı gölge yerleri sever. Yoğun gölge yerlerde bulundurulmaları halinde, çiçek tomurcukları derhal dökülür.
Toprak İstekleri
Genelde asitli topraklara uyum sağlamıştır ve kireçli ya da kalsiyum bakımından zengin bölgelerde pek iyi yetişmez. Pek çok türü kuraklığa dayanamaz ve yüksek oranda yağışa gereksinim duyar. Hacim olarak 4 kısım kireçsiz tınlı toprak, 2 kısım turba ve 1 kısım kaba kumun karışımıyla elde edilir. Ayrıca hacim olarak 2 kısım kum, 2 kısım tınlı toprak, 2 kısım turba, 1 kısım yaprak çürüntüsü ve ½ kısım yanmış ahır gübresinin karışımıyla oluşan harç da kullanılabilir.
Kamelyanın üretimi tohum, çelik aşı ve daldırma ile yapılabilir. Bununla birlikte çelik ve aşı en çok kullanılan üretim şekilleridir. Çelikler yarı olgunlaşmış yan süngülerin uçlarından 10 cm uzunluğunda olmak üzere Haziran-Ağustos ayları arsında hazırlanır. Alınan çeliklerin dipleri yaralanır ve 24 saat süreyle 20 ppm’lik IBA’te tutulduktan sonra, hacim olarak eşit miktarlardaki turba ve kum karışımına dikilmelidir. Köklendirme sislemede veya orantılı nemi yüksek bir yerde yapılmalı ve ortam sıcaklığı 22 C olmalıdır. Bu koşullarda çelikler 2-3 ayda köklenir. Fazla sayıda çelikleri ile yine Haziran-Ağustos aylarında ve aynı koşullarda üretim yapılabilir. Öte yandan, yarma aşı en çok kullanılan aşı yöntemi olup,bu yöntemle hızlı şekilde üretim yapılabilir.Ayrıca İlkbaharda adi daldırma ile de üretim söz konusudur.
Gübreleme
Saksı değiştirme her 2-3 yılda bir Temmuz-Haziran aylarında yapılır. Aralık-Haziran ayları arası 2 haftada -1.5g/1 Açelya gübresi verilir.
Bütün kış boyunca ve çiçeklenme döneminde yeknesak şekilde nemli tutulur. İlkbahar ve yazın bol su verilir. Temmuz’dan itibaren sürgünlerin daha iyi gelişebilmesi ve çiçek tomurcuğu oluşumu için 4-5 hafta süreyle verilen su azaltılır. Orantılı nemi yüksek tutmak için, yazın sıcak ve kuru havalarda bitkinin yapraklarına su püskürtülmelidir. Sulamanın oda sıcaklığında kireçsiz su-en iyisi yağmur suyu-ile yapılmasına özellikle dikkat edilmelidir. Çünkü Camellia’lar asit topraklarda yetişir ve kireçten hiç hoşlanmaz.
Budama
Düzensiz büyüyen sürgünler torlu görünüşü muhafaza etmek için çiçeklenme bittikten sonra Nisan ayında kısaltılmalıdır.
Önemli hastalıkları Kloroz, Ödem, Tomurcuk dökülmesi ve Kök çürüklüğü, Kloroz, yaprakların açık yeşilden sarıya değin değişen bir renk alması, kısaca “sararma” dır. Genel olarak bitkinin sürgün uçlarından geriye doğru ilerler. Yaprak damarları arasında oluşur. Kloroz, özellikle kışın saksı toprağının gereğinden fazla nemli tutulması, saksı toprağının çok kuru kalması ve çok fazla kil içermesi, saksı değiştirmede geç kalınmış olması dolayısıyla bitki köklerinin keçeleşmesiyle beraber, azot, magnezyum, demir, mangan gibi besin maddelerinin noksanlıkları sebebiyle oluşur.
Tomurcuk dökülmesi: Bazı koşullarda bitkilerde çiçek tomurcuklarının oluşmasına rağmen açmadan döküldükleri gözlenir. Bunu nedenleri; Saksı toprağının çok nemli tutulması ve çok kuru kalması Azotça zengin gübreleme sonucu sağlanan hızlı gelişme, fosfor noksanlığı, Doğrudan güneş ışığının altına bırakılması, yüksek ve düşük sıcaklık, ani sıcaklık değişmeleri, bitkinin çok gölge yerlerde bırakılması, Hava orantılı neminin düşüklüğü Tomurcukta olan bitkinin yerinin değiştirilmesi, Yetersiz havalandırma ve cereyana maruz bırakma Siyah kök çürüklüğü; bu hastalıktan etkilenen bitkilerde gerilmeler, yaşlı yapraklardan başlayan kloroz ve çoğunlukla solgunluk belirtileri görülür. Köklerde çürümeler olur. Korteks (kabuk tabakası) genellikle açık kahverengi, bazı hallerde siyah renk alır. Hastalık etmeni olan fungus toprakta uzun süre yaşama yeteneğinde olan çok sayıda klamidosporlar oluşturur. Mücadelesi, saksı toprağının patogen ile bulaşık olmamasına dikkat edilmeli ve saksı toprağının çok nemli bırakılmamalıdır.
Kamelya çayının kahveden daha popüler olduğunu biliyor muydunuz? Tüm dünyada, yılda 860 milyar fincan kahve içilmesine karşılık, 100 milyar fincan kamelya çayı tüketiliyor. Bu, 2 milyon ton kamelya tomurcuğunun sıcak suya atılması anlamına geliyor. Gerçekten de, türün yüzde 5 tein içeren tek örneği Camellia sinensis, çay olarak içiliyor. Camellia japonica gibi kültür kamelyalarının yapraklarının suda çözünebilir kısmı, bu miktarda tein barındırmıyor. Öte yandan, 200 tür ve 32.000 kültür ürününe yayılan bu egzotik Asya bitkisi, bahçelerin kraliçesi gülü de tahtından indirmiş bulunuyor.
Bahçe kamelyaları, Avrupa'ya 18. yüzyılda diplomatik bir oyunla girdi. Eğer söz konusu olay yaşanmasaydı, olasılıkla, Avrupalılar uzun süre bu bitkileri tanıyamayacaklardı. O çağda, Doğu Hindistan Kumpanyası tarafından ithal edilen çayın erdemleri keşfedilmiş ve aranan bir içecek olmuştu. Ama, demleme yoluyla içimi çok pahalıya çıkıyordu ve Çin'e önemli miktarda paralar ödeniyordu. İngilizler, bu değerli bitkiyi elde etmek için Çinlileri aradan çıkarmak istiyorlardı. Bu amaçla, çay bitkisini kendi iklimlerine alıştırma ya da egemenlikleri altındaki Hint adalarında yetiştirme çalışmalarına giriştiler. Sonunda, afyonla değiş tokuş edilen kamelya fidanları, "Majesteleri"nin bayrağını taşıyan bir gemiye yüklendi. Yolculuk, altı ay kadar sürdü; ama, bitkiler dayanıklı çıkmıştı. Fidanlar İngiltere'de çiçek açtı; ancak bu çay (Camellia sinensis) değil, muhteşem çiçekler veren Camellia japonica idi. Başta düş kırıklığına uğrayan İngilizler, bu ender güzellikteki çiçeklerin karşısında öfkelerini çabuk unuttular. Hemen, Asya içlerinden yeni bahçe çeşitleri getirtmek üzere gemilerini seferber ettiler. Kraliçe Victoria neşeyle, "Dağlarımız yok, ama kamelyalarımız var" diyordu. Söylentiye göre, Fransa'daki tekel, saray bahçıvanının Napoli kraliçesi için çalışmaya giderken, yanında değerli kamelya fidanlarını götürmesiyle kırıldı. Napoli'nin elverişli iklimi, kraliçeye, eltisi Fransa imparatoriçesi Josephine'in çiçeklerinden çok daha görkemlilerini sunmuştu.
