Asit tepkimeleri
Asitler, gösterge adı verilen özel bir boya eklenerek tespit edilmektedir. Örneğin, turnusol kağıdı asidik çözeltilerde maviden kırmızıya dönen bir gösterge boyası içerir. Asitlerin çoğu, çinko ve magnezyum gibi metallerle karıştığında, hidrojen gazı üretir. Diğer bir test ise, asidi sodyum bikarbonatla (NaHCO3) karıştırarak uygulanır.asit kelimesi dilimize latince olan asidus kelimesinden geçmiştir.asidus ekşi anlamına gelmektedir.
ASİTLER
Asitler, çözeltiye hidrojen iyonu bırakan bileşiklerdir. Bütün asitler hidrojen (H+) içerir. Genelde;
1- Ekşi bir tada sahiptirler. 2- İndikatörlerin rengini değiştirirler. (Asitler litmus kağıdını kırmızıya çevirirler). 3- Bazlarla reaksiyona girdiklerinde tuz ve su oluştururlar. Bundan başka çok çeşitlilik gösteren başka özellikleri de bulunur. Bu spesifik özellikler, anyon muhtevası ve ayrılmamış molekülerden dolayı olur. Çeşitli asitlerin molekülleri, çözeltiye farklı miktarda serbest Hidrojen bırakma eğilimindedirler.
Asit türleri
Asitler başlıca iki grupta toplanabilirler:
İnorganik asitler
Minerallerden ve metal olmayan maddelerden yapılan asitlere, inorganik asitler adı verilir. Yaygın inorganik asitler arasında, sülfürik asit (H2SO4), hidrojen klorür (HCl), nitrik asit ve fosforik asit (H3PO4) yer alır. Endüstri her yıl bu asitlerden milyonlarca üretir. Bunlar plastik, lif, gübre, boya kimyasallarının yapımında kullanılır. Konsantre inorganik asitler çok aşındırıcıdır. Cilde zarar verebilir ve diğer metallerin içinde hızla eriyebilirler. Hidroflorik asit (HF), camın yapısını bozarken diğer inorganik asitler cam için tehlikeli değildir.
Organik asitler
Bitkiler ve hayvanlar, organik asitler adı verilen çeşitli asidik karbon bileşimleri üretir. Bunların çoğu zararsızdır; meyveler ve diğer yiyeceklere tat verir.
Organik asitler yapıları karbon iskeletine dayalı asitlerdir. Formik, asetik, propiyonik, bütirik, fumarik, sorbik, sitrik ve malik asit gibi asitler ve bunların tuzları başlıca organik asitlerdir.
Doğada saf olarak bitkisel ve hayvansal organizmada bulunabilirler ve ayrıca doğal yollardan elde edilebilirler. Hayvan vücudunda kullanılıp, metabolize olduktan sonra karbondioksit ve suya okside olurlar.
Dolayısıyla canlı organizma için herhangi bir sağlık sorunu ya da bir risk oluşturabilecek hiçbir kalıntı bırakmazlar.
Bu özellikleri nedeniyle organik asitler,kâr büyütme faktörlerinin hayvan beslemede kullanımının yasaklanmasından sonra antibiyotiklerin yerini alabilecek çok güçlü bir alternatif olması nedeniyle günümüzde büyük bir popülarite kazanmışlardır.
Asitlerin özellikleri - Sulu çözeltileri elektirik akımını iletir.
- PH cetvelinde 0 - 7 arasındadır.
- Mavi turnusol kağıdının rengini kırmızıya çevirirler.
- Metallerle tepkimeye girerek tuz+H2 çıkartırlar.
- Suda çözündükleri zamanki iyonlaşma miktarlarına göre:
- Kuvvetli (tamamen iyonlaşan)asitler (örn:HCl)
- Zayıf (tamamen iyonlaşamayan) asitler (örn:CH3COOH) olmak üzere ikiye ayrılırlar.
- Asit hastalıgı nitro karbon denilen meddeden oluşur
- Elektrolitler grubunun bir üyesidir.
- Tatları ekşidir.
Bazı asitler ve bulundukları yerler - Formik Asit : Karıncada bulunan asittir.
- Asetik asit : Sirkelerde bulunan asittir.
- Malik Asit : Elmada bulunur.
- Laktik Asit : Yoğurtta bulunan asittir.
- Sitrik Asit : Limonda bulunur.
- Tartarik Asit: Üzümde bulunur.
- Bütirik Asit : Tereyağında bulunur.
- Karbonik Asit: Gazozda bulunur.
- Oleik Asit : Zeytinyağında bulunur.
- Nitrik Asit : Kezzapta bulunur.
- Asetilsalisalik Asit : Aspirinde bulunur.