Pierre Janssen

Janssen, Pierre(Jules-Cesar)

(d. 22 Şubat 1824, Paris - ö. 23 Aralık 1907, Meudon, Fransa)
1868’de, Güneş fışkırmalarının tutulma olmadan da gözlemlenebilmesi yöntemini geliştiren Fransız astronom.

Aynı buluşu o sıralarda Janssen’den bağımsız olarak çalışan İngiliz astronom Joseph Norman Lockyer (Bakınız Joseph Norman Lockyer) da gerçekleştirmiştir.

Paris Üniversitesi’nde öğrenim gören Janssen, 1865’te mimarlık okulunda fen profesörü oldu ve çalışmalarını Ay ve Güneş tutulmalarının gözlemlenmesi üzerinde yoğunlaştırdı. 1870-71’deki Fransız-Alman Savaşı sırasında Paris kuşatıldığında kentten bir balonla kaçtı. Janssen, Afrika’ya geçerek tam Güneş tutulmasını gözlemlemek istiyordu; ne var ki, tutulmanın gerçekleştiği gün gökyüzü bulutlarla kaplı olduğundan çabaları boşa gitti. 1876’da Paris yakınlarındaki Meudon Gözlemevi’nin ilk yöneticisi oldu.

Bu arada Mont Blanc’da bir meteoroloji gözlemevi kurdu ve burada gerçekleştirilen gözlemlerden yararlanarak 1893’te, Güneş tayfında görülen belirgin oksijen çizgilerin Yer atmosferindeki oksijenden kaynaklandığını kanıtladı. Güneş’in düzenli olarak fotoğraflarını çeken ilk bilim adamı olan Janssen, 1904’te, Güneş’in 6 binden çok fotoğrafını içeren Atlas des photo- graphies solaires’i (Güneş Fotoğrafları Atlası) yayımladı. Ay’ın yüzeyindeki kraterlerden birine Janssen’in adı verilmiştir.

JANSSEN (Jules-Pierre)

fransız fizikçi ve gökbilimci
(Paris 1824 - Meudon 1907)

Özellikle güneş fiziği ve yer çizgileri üzerindeki çalışmaları ile tanındı. 1868’de Lockyer ile aynı zamanda, fışkırmaların tayf incelenmesi sonucu, güneş atmosferinin yeni bir elementi olan helyumu ortaya çıkardı.

Bilimler akademisi üyesi oldu (1873), 1876’da Paris gözlemevi’nin astrofizik bölümü olan Meudon rasathanesi kurdu ve ilk yöneticisi oldu. 1890’da, ilerlemiş yaşına karşın, Mont-Blanc’a tırmandı ve zirvenin yakınında, yüksek rakımda gökyüzünün açıklığından yararlanmak üzere bir gözlemevi kurdu.