“Çok Büyük Adamız Biz Var Ya” Serisinden / Bölüm 6
- Bize Her Gün Bayram. Sen Yeter ki Tatilden Haber Ver -
Her millet, sever tatili, bayramı. Ancak bizim kadar sevenine rastlamadım ben hiç. Bayramlar olsun da, tatil yapalım diye, devletin gözünün içine bakarız. Gün sayarız resmen.Ama öyle gelişigüzel, kafa izni şeklinde tatil yapmayız biz. Mutlaka bir neden buluruz o gün tatil yapmak adına. Yoksa yevmiyeden falan kesilir maazallah
Müslüman ülkeyiz ya, önce dinî tatilleri değerlendiririz.
3 gün Ramazan Bayramı, 4 gün Kurban Bayramı olunca, zaten kafadan 7 gün din uyarısınca tatildeyiz. Birer günde bunların bayram öncesindeki arife günleri var. Etti 9 gün.
Müslüman ülkeyiz dediysek, sadece kendimize Müslüman değiliz tabi. Diğer dinlerinde bayramlarına feci derecede saygılıyızdır. Hz. İsa’nın Dünya’ya geldiği yılbaşı günü, Hıristiyan toplum bayram yapacak da, biz kedinin ciğere baktığı gibi onlara mı bakacağız? Tabi ki hayır. Onların bayramı, bizim bayramımızdır. İnsan ayrımı yapmayalım. Hepimiz kardeşiz şurada dimi
31 Aralık yılsonu günü tatil yaparız. Ertesi günü yorgun düşüp, iş performansımız olumsuz yönde seyretmesin diye 1 Ocak’ta da tatil yaparız. Böylece yıllık dinî tatil sayımız 11’e yükselmiş olur.
Sonra milli değerlerimize acayip bağlıyızdır. Özellikle yıldönümlerinde onları hatırlayıp, tatil yaparak sahipleniriz o değerleri.
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı mesela.
23 Nisan Ulusal Egemenlik Ve Çocuk Bayramı(Yahu adı üstünde ÇOCUK Bayramı. Biz niye tatil yapıyoruz arkadaş? Bize mi hediye edilmiş bu bayram?)
19 Mayıs Gençlik Ve Spor Bayramı.
30 Ağustos Zafer Bayramı falan derken, bizim resmî tatil sayısı 15’e çıkar. Bu arada tıpkı arife günleri gibi, bu millî bayramlarında bir önceki günleri yarım gün olarak ilan edilir ve böylece tatil sayımız 17’ye çıkar. Ayrıca bu resmî ve dinî bayramlar, eğer Perşembe günlerine denk gelirse;
“-Yahu bu adamlar şimdi tatilden dönecek. Sonra 1 gün çalışıp, hafta sonu tatiline çıkacaklar. En iyisi biz bunların rahatını bozmayalım da Cuma gününü de tatil ilan edelim” diyerek bizlerin huzurunu ne kadar çok düşündüklerini gösterirler insaflı devlet büyüklerimiz(!)
Ama kesmez bu kadar bayram bizleri. Coşku dolu bir milletiz biz. Her geçen yıl, yeni bayramlar icat ederiz.
1 Mayıs’a İşçi Bayramı deriz.
14 Mart’ı Tıp Bayramı kabul ederiz.
E şimdi böyle bir durumda doktorlar, işçiler yılda 1 günü, kendi günleri ilan ederler de, eğitimcilerimiz boş durur mu? Onlar da Öğretmenler Günü yapar. Başta öğrencileri olmak adına, herkesten hediye ve tebrik kabul ederler her 24 Kasım.
Sonra bu durum ebeveynlerin kanına dokunur.
”-Ulan bu çocuğu biz doğurduk, büyüttük.7 yaşından sonra, günde birkaç saat öğretmenin yanında yetişiyor diye her yıl ona hediye alıyor.” Düşüncesiyle bozulup hemen harekete geçerler. Ve bir günü Anneler Günü, bir günüde Babalar Günü olarak kayıtlara işletirler.
Çocuk daha tam olarak ne olduğunu idrak edemeden, sevgilisi çıka gelir.
”-Aşkım bugün Sevgililer Günü. Bak sana pilot kalem aldım. Sen bana ne aldın peki?” diyerek soruyu yapıştırır. Özel günlerden ötürü zaten kafası pilot vaziyette olan çocuk kendinden geçer bu soruyla. Yinede son bulmaz bu özel gün olayı. Arkasını Doğum Günü takip eder. Evlilik Yıldönümü olur. Olurda olur. Çocuk bakar, bu kadar masrafla baş edemeyecek. Gidip çalışayım bari der. Aaa.. O da ne, Meğer bugün resmi tatilmiş. İş falan yok. Dolayısıyla parada yok. Sonra bir sıkıntı bir stres, kahvehaneye atar kendini. Orda bir gazetede günün sözünü görür. Ulu Önder’e aittir söz. “Tek bir şeye çok ihtiyacımız vardır. Çalışkan olmak.” Yahu çalışalım, çalışalım da, çalıştırmıyorlar ki Atam. Bugün tatilmiş.
Kozmik BiLincH'in "Çok Büyük Adamız Biz Var Ya.." İsimli Kitabından Alıntıdır..
