sade
sade 5 Temmuz 2011 11:40
bu kalp unuturmu bilmem ama birşey biliyorumki çok acıyor durmadan kanıyor kanımın son damlasıda bittiğinde unuturum sandım meğer kendimi aldtmışım şimdi hep yanındayım uyuduğunda koynunda ağladığında omuzlarında koşduğunda sırtında güldüğünde dudaklarında kalbinde anlamsız bir acı hissetiğindeyse kalbinin en derinlerindeyim be canısı
Toplam Yorum 2
Yorumlar
-
Yaşamanın en güzel yönünü sevgilin varken sanardım onsuz hayatın gitmeyeceğini bir yerlerde en küçük taşa takılıp düşeceğini sanardım o gidince hayatımın duracagını ve artık herşeyen ümidim kesileceğini sanıyordum. oysa milyonlarca km uzagımda ama bana en yakın olan birisi varmış içimde yasayan bende onun için yasıyormusum megersem bilmezdim onun böyle biri oldugunu oysa beni en iyi anlayan oymuş kalbimin içinde yaşarmışta bana haber vermezmiş şimdi mutluyum çünkü o hem yanımda hem yakınımda hem içimde bir yerlerde yaşıyor hemde artık her şeyi biliyorum birisinin ardından hayat bitmez hatta bazen bir ilişkinin ardından çok güzel şeyler çıkabilirmiş hayatta karsımıza ben onu seviyorum umarım bu kez herşey güzel gider zaten gitmesede artık takmamaya karar verdim umarım artık hem gülerim aglayan guzel olarak degil de gülen güzel olarak anılmak istiyorum anladınız siz onu... belki ben sana sevmeyi ögretemem ama sunu bil sende bana unutmayı ögretemezsin bana sevmeyi kimse öğretmedi kendim en saf duygularımla öğrendim ve sunu biliyorum unutmayı da içimdeki nefretle ögrendim. işte bu yüzden ben nefrete sevgiden daha çok güveniyorum. herkesi seviyorum...
