Derman aradım derdime, derdim bana derman imiş,
Bürhan aradım aslıma, aslım banma bürhan imiş!..
Sağı solu gözler idim, DOST yüzün görsem deyu,
Ben taşrada arar idim, ol can içinde CAN imiş!..
Öyle sanırdım, ayrıyem; DOST ayrıdır, ben gayrıyem
Benden görüp işiteni, bildim ol canan imiş!..
Savm-u salat hac ile sanma biter zahid işin,
İNSAN-I KAMİL olmaya, lazım olan İRFAN imiş...
Mürşid gerektir bildire, Hak’kı sana hakk-el yakın
Mürşidi olmayanların bildikleri güman imiş
Her mürşide dil verme kim yolunu sarpa uğratır
Mürşidi, kamil olanın yolu gayet asan imiş.
İşit Niyazi’nin sözün, bir nesne örtmez Hak yüzün
Hak’tan açık bir nesne yok, gözsüzlere görülmezmiş!
NİYAZİ MISRİ
Toplam Yorum 0
