Ben seni sensiz sevdim
Bana bakarken Gözlerinle anlatmaya calistigin
Sevgisiz sevgiyi görmeyi sevdim
Ama ne care Canimin ici söyleyemedim.
Hani an gelir de yerinde duramaz ya insan
Ansizin beni hatirlamani sevdim
Sana belli etmesem de bildigimi
Bana zorla gülümsemeni izlemeyi, beklemeyi sevdim,
Ama ne care Canimin ici söyleyemedim.
Yagmur yagarken bazen,Gökyüzüne bakip
Beni düsündügünü düsünmeyi sevdim,
Aci verse de bana seni zorlayisim,
Belki seversin diye umut etmeyi sevdim,
Ama söyleyemedim.
Hani bir animiz vardi seninle sana ilk canimin ici deyisim?
O an senin hic birseyin olmadigimi bile bile
Bir gün gelip de herseyin olabilmeyi sevdim,
Sen görmezken icimden akan Gözyaslari
Ben onlari sen görmeden silebilmeyi sevdim
Ama ne care Canimin ici söyleyemedim.
Gün gelip de bitti ya askimiz,
Senin ona 'AŞKIMIZ' demeyecegini bile bile
Allaha Ellerimi acip diyebilecegini dilemeyi sevdim
Aslinda ben seni degil
Hep beni sevebilme ihtimalini sevdim
Ama Canimin ici söyleyemedim.
Senin Haberin olmadan bu Siiri yazmayi
Hic okuyamayacagini bile bile aglamayi
İcimde bitecegine her an büyüyen askini sevdim.
Evet Canimin ici ben seni sensiz sevdim.
Ama sana söyleyemedim
