Sus Yüreðim
Sus yüregim sus. Feryat etme. Cigirtkanlara yarasir bu yaptigin, bir de kücük yaramaz cocuklarina. Oysa sen büyüdün, cigirtkan da olmadin hicbir zaman.
Sen bilir miydin sormadigim sorularin cevaplarini. Bir acik kapi olsaydi, günesi de bahari da getirebilir miydin? Anlar miydin dilimden, konusmadan susar miydik öylece. Yoksa yeni bir alfabe mi yazardin her harfi bir cicekten. Bilir miydin neden bu kadar korktugumu. Ýcimdeki korkunc yalnizligi, katran karasi geceyi, düs düs sonu gelmeyen ucurumu. Okur muydun gözlerimdeki hüznü, kendime bile kapattigim kapilari acabilir miydin?
Saglam dur yüregim. Etrafa sacma kivilcimlari. Geldigimiz gibi gidecegiz bu bahceden. Gitmeye de biliriz. Gitmeyi de biliriz. Sus yüregim. Ne icindeki cigligi büyüt dalga dalga, ne de yalnizligi.
Bu sirri acsaydik birbirimize. Gözlerimiz her karsilastiginda söylediklerimizi sözlere dökseydik... Kalbimin sükun buldugu yer dizinin dibi olur muydu? Sicacik baktiginda aradigim cevaplari bulur muydum? Ýcim erir miydi gülümsediginde ? Utanir miydim yaptiklarimdan, yoksa mesut bahtiyar ölür müydüm son nefesimde?
Kendine saril kalbim. SIKI tut kendini. Üzerine sicratma kuruntulari. Zaten giderek büyüyor gece...
Söylesene bu bir masal mi? Sorular üzerine kurulabilir mi hayatlar? Baslamadan biten masallar vardir hani, kahramanlari ta en basindan pes eden. Mizikcilik mi yapmis olur onlar yenilmeyi secmekle. Saklambac oynarken SIKILIP kendini sobeleten cocuklar gibi...
Kac bahar olur bir ömürde kalbim? Her tohum baska bir cicek midir, yoksa yeniden acan ayni cicek mi? Sorma artik yüregim. Sus yüregim sus !!
