Yavaş ve ağır oluyor senden kopuşum..hani öyle bıçak kesiği gibi aniden ve acısız değil..uzun ve inceden..
yavaş ve ağır..ve yakan içimi en derinden.. kaçılmıyor ki ayrılıktan!seni sevmeden geçilmiyor..
geçemedim yollarından..saklanmadım kuytu köşelere.. kaçamadım..sesim çıkmadı..çünkü sevmektendi hepsi
böylesi deli severken gitmek bile çok sevmektendi..
anlam vermeye çalışıyor şimdilerde küçücük yüreğim olup bitene. seviyordum çok seviliyordum da.. "hep aklımdasýn aslında ama.." diye devam eden cümlelerinin ardı arkası kesilmiyordu oysa..
hep aklındaydım..sadece aklındaydım yani.. yanındaki yerim yerini önce boşluğasonra bakış alarının varlığına bırakırken katlanılmaz düşünceler hane-i tecavüz ediyordu zihin odalarıma..
söyleme biliyorum! ben senin hep aklýndayým aslında..çözülürken o yılların içimize attığı düğümler bir bir bir yandan da yeni yeni ilmekler ekleniyordu imrenilesi sevgimize.. hem bitiyordu hem büyüyordu..anlamak kolay değildi ben bundan anlayamadım olup biteni..
dedim ya çok sevmektendi hepsi!
"insanı öldüren hep en sevdiğidir.." misali yaralar açıyorduk birbirimizin beyaz tenine.. yaklaştıkça yaralar uzaklaştıkça yaralar..
yaklaştıkça batan bıçaklar uzaklaştıkça gerilen halatlardı yine içimizi ezen..
darılma bana..bu uzaklık acıtır içimi.ama sen aklımdasın..
söyleme biliyorum!aslında ben senin hep aklındayım..!
yavaş ve ağır..ve yakan içimi en derinden.. kaçılmıyor ki ayrılıktan!seni sevmeden geçilmiyor..
geçemedim yollarından..saklanmadım kuytu köşelere.. kaçamadım..sesim çıkmadı..çünkü sevmektendi hepsi
böylesi deli severken gitmek bile çok sevmektendi..anlam vermeye çalışıyor şimdilerde küçücük yüreğim olup bitene. seviyordum çok
seviliyordum da.. "hep aklımdasýn aslında ama.." diye devam eden cümlelerinin ardı arkası kesilmiyordu oysa..hep aklındaydım..sadece aklındaydım yani.. yanındaki yerim yerini önce boşluğa
sonra bakış alarının varlığına bırakırken katlanılmaz düşünceler hane-i tecavüz ediyordu zihin odalarıma..söyleme
biliyorum! ben senin hep aklýndayým aslında..çözülürken o yılların içimize attığı düğümler bir bir bir yandan da yeni yeni ilmekler ekleniyordu imrenilesi sevgimize.. hem bitiyordu hem büyüyordu..anlamak kolay değildi ben bundan anlayamadım olup biteni..dedim ya
çok sevmektendi hepsi!"insanı öldüren hep en sevdiğidir.." misali yaralar açıyorduk birbirimizin beyaz tenine.. yaklaştıkça yaralar
uzaklaştıkça yaralar..yaklaştıkça batan bıçaklar
uzaklaştıkça gerilen halatlardı yine içimizi ezen..darılma bana..bu uzaklık acıtır içimi.ama sen aklımdasın..
söyleme
biliyorum!aslında ben senin hep aklındayım..!
