





Ey gözlerimden uzak gönlümdeki sızım yâr

Mektupların yetmiyor çık da kendin gel artık

Söylesene sevdiğim canıma kastın mı var

Ferhat gibi dağlara kazma vur da del artık






Almaz oldu sabrımı nice testiler doldu
Verdiğin o süreler ta fizana yol oldu

Ömrümün aşk baharı soldu hazanı buldu
Savrulur yapraklarım esen karayel artık.








Yollarına bakmaktan bitap düştü gözlerim
Dağlarca küle döndü yürek yakan közlerim

Teselli değil gülüm varlığını özlerim
Durgundu ırmaklarım şimdi çılgın sel artık.








Zaman öyle zalim ki hatır gönül saymıyor
Kavilli Azrail’le kararından caymıyor

Hangi yıldız sevdiğim sonsuzluğa kaymıyor?
Hayata tutunduğum bir incecik tel artık.







Avutmaz kollarımı hayaline sarılmak
Yanıma kâr kalıyor gecelere darılmak

Yakın diyor takvimler toprak ile karılmak
Aynada gördüğüm yüz tanınmıyor el artık.






Hadi benim bir tanem kır inadın belini
Keşkelere kalmadan uzat bana elini.

Yaz bahar şaşıp kalsın olayım güz gelini
Yokluğun sonum olur bunu böyle bil artık..











