Ey gözlerimden uzak gönlümdeki sızım yâr
Mektupların yetmiyor çık da kendin gel artık
Söylesene sevdiğim canıma kastın mı var
Ferhat gibi dağlara kazma vur da del artık
Almaz oldu sabrımı nice testiler doldu
Verdiğin o süreler ta fizana yol oldu
Ömrümün aşk baharı soldu hazanı buldu
Savrulur yapraklarım esen karayel artık.
Yollarına bakmaktan bitap düştü gözlerim
Dağlarca küle döndü yürek yakan közlerim
Teselli değil gülüm varlığını özlerim
Durgundu ırmaklarım şimdi çılgın sel artık.
Zaman öyle zalim ki hatır gönül saymıyor
Kavilli Azrail’le kararından caymıyor
Hangi yıldız sevdiğim sonsuzluğa kaymıyor?
Hayata tutunduğum bir incecik tel artık.
Avutmaz kollarımı hayaline sarılmak
Yanıma kâr kalıyor gecelere darılmak
Yakın diyor takvimler toprak ile karılmak
Aynada gördüğüm yüz tanınmıyor el artık.
Hadi benim bir tanem kır inadın belini
Keşkelere kalmadan uzat bana elini.
Yaz bahar şaşıp kalsın olayım güz gelini
Yokluğun sonum olur bunu böyle bil artık..
