gülüþünü özledim
gülüþündeki özgürlüðü
dilediðim kadar koþabildiðim
koþtukça mutlu olduðum
sevdikçe sevildiðim
gülüþündeki dünyamý özledim
öyle bir gülüþ ki
içimi sýcacýk ýsýtan
ben burdayým dercesine
ruhumu sýmsýký saran
bana ben olmayý öðreten bir gülüþ
þimdi ona o kadar ihtiyacým varki
çünkü ben kayboldum sensizlikte
çünkü güneþim kayýp
geceye mahkum oldum
gittin gideli soldu çiçeklerim
yaðmurlar bile yaðmaz oldu
ruhum kirli ve yorgun
kalbim ise kýrýk ve acýlý
gülüþünü özledim
gülüþündeki huzurumu özledim
gel artýk sevdiðim
sonbaharlarýmýzý yaþayalým doya doya
gülüþünle doðdum ben
gelde gülüþünle öleyim
