Küçük bir çocuk olsam…
Hani eskide olduğu gibi…
İlkokula yeni başlayayım mesela…
Sabahları anne lütfen beş dakika daha uyuyayım diye yalvarsam sonra…
Nazlana nazlana kalkıp kahvaltı yapsam…
Sonra da okula gitsem…
Arkadaşlarım…
Öğretmenlerim…
Defterlerim…
Kitabım…
Hani hiç olmadığı kadar saf ve temiz görünürken hayat bize hayaller kursam...
Ahh keşke küçük olsam…
Küçücük bir çocuk…
Hani dertlerin bizle beraber büyümediği bir zamanda olsam…
Tek derdim yapacağımız maç için oynayacak arkadaşları seçmek olsa….
Ya da derdim sabahın köründe yayınlanacak sevdiğim bir çizgi filmi izlemek olsa…
Ahh keşke küçücük bir çocuk olsam hep…
Ütülü önlüğüm….
Kalemlerim…
Okul çantam…
Hep sevdiğim arkadaşlarımla bir arada olsam…
Büyümek zor işmiş…
Büyüyünce dertler de büyürmüş…
Her bir derdin bitişinde baksa bir dert baslarmış…
Ahh keşke hep çocuk kalsam…
Çocuk kalsaydım annem babam da yaşlanmazdı hem…
Çocuk kalsaydım…
İnsanlar hep iyi görüneceklerdi gözüme…
Çocuk kalsaydım değişmeyecektim bu denli…
Hayat beni değiştiremeyecekti…
