Ben seni en çok kendim kadar sevebilirim. Seni yaratan yarattı beni de! Ne senden daha değersizim, ne senden daha kıymetli… O yüzden en çok kendim kadar severim.
İnsanı değerli yapan ne parasıdır, ne bilgisi; yüreğinde nereye ulaşabildiğidir önemlisi… Sevgi ve akılla birleşince ruh, anlam kazanır belki.
İnsan, sevebildiği kadar büyür, değişir, gelişir ve bu dünyada yaşıyor oluşunun sebebini keşfetmeye yaklaşan yola gider. Ancak sevmenin anlamını kavrayamadıysa aklın ve kalbin, ruhuna da faydası olmaz.
Ben severek kendimi geliştiririm. Kendimi deneyimlerim, görürüm, keşfederim. O yüzden sevmek çok değerlidir, o yüzden sevmek benim mucizemdir.
Sevgi yol haritamdır, nereye gideceğimi onunla öğrenirim. Ancak….
Sevgiyi, kendimden önde tutamam, o zaman varoluşuma karşı gelirim. Neden yaşadığımı anlamadıysam, kendimi birinin ayaklarına pas pas ederim. Kölelik değildir sevmek, kendini değersizleştirmek değildir. Egonu büyütmek, varlığını abartmak da değildir.
Sevmek; kendini başka gözlerde yeniden keşfedebilmektir. Kendi olanı ortaya koymak, daha iyiye giden yolda yürümek için yol arkadaşı seçmektir.
O yüzden bana göre herkes kadar değerlisin ve ben herkesten daha çok sevebilsem bile; bir gün gitmek istersen ancak tebessüm ederek sana yolu gösterebilirim. Seni kendimden fazla sevmek, yaratılışıma ihanettir.
Candan Ünal
Toplam Yorum 0
