Ne zaman baksam aynaya
Hep başka bir ben buluyorum
Hep kendimden çok uzaklarda
Kaybolmuş
ürkek bir ''ben'' buluyorum..
ürkek bir ''ben'' buluyorum..Anlamsızım..
Bütün mektuplar ıslak..
İçimde yaşamaya çalışan ümidi olan bir ruhum var hala..
Ama güçsüz..
Biriktirdiğim sızılarımı gülüşlerimle kapatmaya çalışıyorum..
Herkes çok mutluyum sanıyor..
Kimse bilmiyor sabahlara kadar yastığımı alıp başımın üstüne hıçkırıklara boğulduğumu..
Onları da saklıyorum..
Belki diyorum .. Hani bir gün olur ya.. Gülerim..
İçten derinden ..
Korkuyorum yaşamaktan ki.. kalabalıkta yalnız olmak daha başka bir acı!
Her gece başka bir kabusun ürpertisiyle uyanıyorum ..
Adım attığım her yer karanlık..
Düşüyorum sonunun nereye uzandığını bilmediğim bir boşluğa..
Söyleyemiyorum.. haykıramıyorum..
CANIM YANIYOR !! diyemiyorum..
Nedenini bilmiyorum..
Huzur istiyorum..
Acı olmayan tek bir gün.. Hüsransız sonlar..
Ben buyum işte.. Derin bir okyanusta rotasını kaybetmiş bir gemi gibi..
Sağa sola sallanıp duran bir gemi..
Neyse..
Sonu yok işte.. Diyorum ya anlamsız herşey..
Bağlayamıyorum kelimeleri..
Hepsi birbirinden ayrı.. Hepsi başka şeyLer fısıldıyor kulağıma ..
Ve ben susuyorum.. Yüreğim haykırsa da susuyorum ben..
Gözlerimin pınarında yaş kalmasa da..
Gidiyorum işte..
Susuyorum ve Gidiyorum Sessizce..!!
