Ağlayalım Atatürk'e
Bütün dünya kan ağladı
Başbuğ olmuştu mülke
Geldi ecel can ağladı
Şüphesiz bu dünya fani
Tanrı'nın aslanı hani
İnsi cinsi cem'i mahluk
Hepsi birden ağladı
Doğu batı cenup şimal
Aman tanrım bu nasıl hal
Atatürk'e erdi zeval
Amir memur altın kürsü
Yas çekip mebsan* ağladı
İskender-i Zülkarneyin
Çalışmadı bunca leğin
Her millet Atatürk deyin
Cemiyet-i akvam ağladı
Atatürk'ün eserleri
Söylenecek bundan geri
Bütün dünyanın her yeri
Ah çekti vatan ağladı
Fabrikalar icat etti
Atalığın ispat etti
Varlığın Türk'e terk etti
Döndü çark devran ağladı
Bu ne kuvvet bu ne kudret
Vardı bunda bir hikmet
Bütün Türkler İnönü İsmet
Gözlerinden kan ağladı
Tren hattı tayyareler
Türkler giydi hep karalar
Semerkand'ı Buhara'lar
İşitti her yan ağladı
Siz sağ olun Türk gençleri
Çalışanlar kalmaz geri
Mareşal Fevzi'nin askerleri
Ordular teğmen ağladı
Zannetme ağlayan gülmez
Aslan yatağı boş kalmaz
Yalınız gidenler gelmez
Felek-el mevt'in elinden
Her gelen insan ağladı
Uzatma Veysel bu sözü
Dayanmaz herkesin özü
Koruyalım yurdumuzu
Dost değil düşman ağladı
Aşık Veysel ŞATIROĞLU
Toplam Yorum 2
Yorumlar
-
Bir nefere derste yüzbaşı soruyor.
“Oğlum, vatan nedir?”
Nefer hiç düşünmeden; “anamdır” diyor, yüzbaşım...
Başka bir nefere soruyor; “sen söyle?”
Nefer saf temiz bir düşünce ile “Mehmet’in anasıdır.” Diyor. Gülünç bulmayınız. Burada şuursuz tarif vardır. Şuurlu tarifi zaten yoktur. Vatan'ın...
Vatana duyulan bu hasleti harekete geçirmek, herkesin kârı değildir.
Günün birinde sessiz sözsüz bir şahlanma oldu. Anadolu'nun her yerindeki izbelerden, efsanevi yağız yüzlü adamlar belirmeye başladı... Habersiz toplandı. Kulakla duyulmayan bir sesin peşine takıldı. Olan oldu. Ne oldu? Bilmiyoruz bu hengâmede...
Şeref, namus, cesaret, fedakarlık, kahramanlık tabloları çizildi, görünmez şekilde...
Namsız, nişansız; Mehmetler, Fatmalar, Satılar, Osman çavuşlar, Nineler, Gül hatunlar, Hasan dayılar yaptı bunları. Kim bunlar, bilmiyoruz. -
