Yalnızlık zor zenaat Hafize...
Sakın beni yanlış anlama severim yalnızlığı oldum bittim.Pek güzel eğlerim kendimi,pek bir yeterim kendime...
Bilirim zamanında iki ayrı arkadaş gurubumun değişik yerlerde beni beklerken (iki tarafada cevabım belkiydi,söz vermemiştim gelirim diye),kendi başıma alışveriş yapıp,kitapçıları dolaşıp,sahilde bir başıma oturup çay içtiğimi....
Asosyal sanma beni.Çocukluğumdan beri girgin,girişken,çabuk arkadaşlık kuran,kendini kabul ettiren,sevilen biriyim.
İnsanlardan hoşlanmadığımı da sanma;arkadaşlarımla bir arada olmayı,sohbet etmeyi,gezmeyi,eğlenmeyi severim.
Ama yalnızlığı da severim.Tek başıma yürümeyi,müzik dinlemeyi,kitap okumayı,kendimi şımartmayı,sırf kendim için yemek yapmayı,çay demlemeyi de....
Yalnızlığı sevmek!! Orada,biraz durmak istiyorum işte.
Tercihinse eğer,sen istiyorsan,çevrende seni isteyen,seninle olmak isteyen insanlar varsa güzel yalnızlık.İstediğinde yalnız kalmayacağını biliyorsan,bir "Alo" ötende yalnızlığını bırakıp gideceğin insanlar varsa ve sen aslında yalnız olmadığını biliyorsan güzel yalnızlık...
Zorunluluksa eğer,istemin dışıysa,sen tercih etmediysen....
İşte o zaman....Dünyanın en acı ,en yıpratıcı duygusu ...Sadece Allah a mahsus.
Bu konuda yazacak o kadar çok şey varki...Ama bu gecelik bu kadar yeter.Bir temenniyle hoşçakal diyeyim
Allah kimseyi gerçekten yalnız bırakmasın Hafizecim.
Toplam Yorum 1




