Al Beni Ölüm!
Bir sabah yaradana açtığımda ellerimi,
Gözlerimin beyazından başla karartmaya,
Geç kalma ne olur;
Zira,dayanamıyorum dünyanın sahteliklerine şahit olmalara.
Bul Beni Ölüm!
Tut ellerimden ve çek simsiyah sonsuzluklara,
Nefsimin henüz işlenmemiş günahlarına uzak tut bedenimi.
Bekletme ne olur;
Zira,Nefesim yetmiyor şu aciz mevcudiyetimi anlatmalara.
Sev Beni Ölüm!
Gönlünün kapılarını aç huzursuz akşamlarıma.
Her hüzünde yüzümü serinlet kasıp kavuran rüzgarınla.
Hayır deme ne olur;
Zira,Dizleri üzerine çökmüş bir yürek taşıyorum yalnızlıklara.
Toplam Yorum 1
