Sevme Diyorsun

Neyin içine düştüm bilmiyorum
Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım
Beni bu kadar sevme diyorsun
Ben seni unutmaya çalışmadım mı sanıyorsun?
Olmuyor gülüm yapamıyorum
Yüreğime söz geçiremiyorum
Seni neden bu kadar sevdim bilmiyorum
Nefret etmek istedim
Unutmuşum nefretinde aşk olduğunu
Damarlarımda kan akarken seni hissediyor
Bana gülüyorsan akmaya devam ediyor
Gülmüyorsan donuyor
Sana bakınca . . .

BEN
Bir bir tattım
Her satırındaki kederi
Genç yaşımda yazdım
Istırap dolu binlerce şiiri
Benim sanmayın
Aslında
Bunlar, onun eseri
Bilmem ne yapmalı
Bu kötü kaderi… . . .

Demokrasinin en tuhaf tarafi oylama sistemidir. Yani her secmenin bir
oy hakki vardir ama hicbir ise yaramamaktadır. Cunku her insanin bir
oy hakki olması adaletsizlik. Adini yazmayi bilmeyenle yazıyı icat
edenin eşit oy hakki olmasi butun düzensizliğin kaynağıdır.

Bence sağlam bir bilgisayar ağıyla vatandaşların üretime katkısı,
ödediği vergi tutarı, yaptığı hayırlı ve hayırsız is sayısı öğrenilip
belli bir katsayıyla çarpıldıktan sonra kişinin . . .

Bir gün Kala | Yılmaz Özdil

Bir gün kala...

Pelee...

Yanardağ.
Karayipler’deki Fransız sömürgesi Martinik Adası’nda.

Sene 1902.

Seçim yapılacak. Ahaliyi temsilen Paris’e mebus gönderilecek. İki parti var. Biri kodamanların, öbürü garibanların... Ada’da bi de vali var. Fransız. Güya demokrasi filan ama, aslında bu arkadaş yönetiyor. Ve, istiyor ki, hep kodamanlar kazansın. Malum, avanta alıyor.

Sandığa

. . .

bana olan sevgin kaç harf diye sordum,sende bana anlatmaya basladın.
cümleleri kelimelerle süsleyerek anlatman yaterli oldu.
demek sadece "seni çok seviyorum" da özetim.oysa bana,yasadığımızı
sandığım o büyük aşkı tarif edememen lazımdı.ağzından hiçbir kelime çıkmamalıydı.
düğümlenmeliydi ses tellerin.ellerin titremeli,avuçların terlemeliydi.bocalamalıydın.her
anlatmaya kalktıgında sacmalayıp örneklerle izah etmeye çalısmalıydın.basaramamalıydın. . . .