Gençliğim önümde soldu sanki bir anda...
ne yanlızlıklarda sana kanadım...
inatlarımı acizce yargıladım
görmek istemedim aynada kendimi...
bakıpta gördüğüm güzellikler olmayınca bi tadı olmadı...
anlamsızca yapılan övgüler beni mutlu etmedi...
yaşadığım en büyük mutluluk,çektiğim acıların en büyüğü...
yazılacak şarkılarımı bitidin,sözlerimin anlamını yitirdin...
gözlerim uzaklara bakamaz oldu,beni bende bitirdin... . . .

[CENTER][IMG]https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/970583_605953239425340_637448758_n.jpg[/IMG][/CENTER] . . .

[CENTER][IMG]https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/993319_629410307077159_575696224_n.jpg[/IMG][/CENTER] . . .

Doğumla başlar herşey... hayatın akımına kapılmışsınızdır, mutluluklarla, işkencelerle, darbelerle başlayan serüvene hoş gelmişinizdir artık. İlk yaşlarda ne olduğunu bilemezsiniz 5-6 yaşlarında artık görmeye başlarsınız etrafınızı, insanlara sadece boş boş bakarsınız, derken 7 yaşınıza gelmiş kendinizden büyük çanta sırtınıza yüklenmiş, süslü püslü defterler, kalemler, süslü silgiler...

5 yıl öyle böyle geçer anlamazsınız, öğretmeninizden kimi zaman dayak yersiniz, kimi zaman sınıfın . . .

Bugün, uzun bir aradan sonra ilk kez çimenlerde yürüdüğümü farkettim. Eğip başımı, ayaklarıma baktım: Meğer yağmur yağmış, ıslanmışım. En son ne zaman doya doya yağmurda ıslandığımı unutmuşum. Çünkü ‘eğlence’yi dört duvar arasında sıkıştırmaya başlamışım çoğu insan gibi. Gezdiğimiz veya buluştuğumuz yerler dahi artık neredeyse gökyüzünü göremeyecek hale geldi. Alışveriş merkezleri, kafeler, restorantlar, hatta tarihi mekanlar. Özgürlüğe hapsediyoruz kendimizi…

Hatırlıyorum, küçükken . . .