Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine , ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim. . .Sen yoktun. . .! Özlem şarkılarını ezberledim. .Kimini bağıra bağıra , kimini fısıltıyla söyledim. . Karanlığa haykırdım hasretimi. . Sesimi duyacaksın diye bekledim. . .Sen yoktun. . .! Senden gelecek bir tek haberi bekledim. . Saatler asırlar gibi geldi , geçmedi. . . Özlemin kor oldu yaktı gecelerimi. . . Ama. . . Sen yoktun. . .! Denizin maviliğine umut . . .