Hosçakal Birtanem! ...









Ben'li çilelerin, ben'li pişmanlıkların bitti artık. Dilediğince
özgürsün... M...avi gökyüzünün altında istediğin düş ülkelerine
kanatlanabilir yüreğin...Dilediğin mevsimlerde delice ıslanabilir
gözlerin... Bana çıkan tüm yolları adres defterlerinden sil artık..
Adımın üzerini kalın harflerle işaretleyip kaldır beni hatıralarının en
tozlu raflarına...


. . .

Ruhum Bedenime Düşman







ruhum bedenime düşman

bedenim unut

ruhum yaşat diyor seni

filizlerin saklı içimd...e onları besleyip büyüteceğim

taa ki parlak bir güneş sağanak bir yağmur onu keşfedinceye dek........

keşfedilirse söyle bir düşüneceğim

öyle atlamayacağım yunusların mavi denizlerde

en derin yeri bulunca dalmaları kendince oyun oynamaları gibi . . .

Yüreğinden düşerim diye çok korkuyorum...







Sessizce gelmeleri sevdim...

Farkinda olmadan gözlerinde eri...meleri, saclarini oksamalari,yüregine
akip, benim olan her seyi yüregine birakip kendimi yüregine hapsetmeleri
sevdim...

Her gece yildizlara resmini cizerken gözyaslarimi gizlemeleri sevdim...

Seni yüregime kazirken yazilmamis sarkilari söylemeyi sevdim...

uykusuz gecelerimde . . .

O efsunlu, yağmurlu, hercai gözlerinden uçan kelebekleri mutluluk sandı ölüm
Oysa ben Ruhumu bıraktım, beni bıraktığın o gece,
İlk yağmur damlasının dudağımda bıraktığı hissi bıraktı öpüşün,
Serin ve ıslak…


İçimde bir bulantı gibi kabaran tatlı hüzünle,
Düşsel bir deniz tutmasının başlamasıyla birlikte,
Ruhumun olanca özgürlüğüyle bakakaldım ardından,
Ve yavaşça sarmaladı . . .

Geç kaldım yine işte,
Hep gecikiyorum sevdalara
Vaktinden önce gelmişsin,
Ya da ben erkenciyim sana
Ah ben, uslanmayan ben;
Yine mi sessizlik çaresizlik
Kirpiklerimin arasında sıkışan damlalar
Süzülün artık sizi gören yok
Hey aynanın karşısındaki sana söylüyorum
Hadi bakalım yükle acılarını sırtına
Teksin işte yine
Benliğin bedenin alışmış nasılsa
Yüklen sen kendine . . .