Daha Fazla Sevemem Seni
adsız 25 Aralık 2012 21:45
Ben seni en çok kendim kadar sevebilirim. Seni yaratan yarattı beni de! Ne senden daha değersizim, ne senden daha kıymetli… O yüzden en çok kendim kadar severim.
İnsanı değerli yapan ne parasıdır, ne bilgisi; yüreğinde nereye ulaşabildiğidir önemlisi… Sevgi ve akılla birleşince ruh, anlam kazanır belki.
İnsan, sevebildiği kadar büyür, değişir, gelişir ve bu dünyada yaşıyor oluşunun sebebini keşfetmeye yaklaşan yola gider. Ancak sevmenin anlamını kavrayamadıysa aklın ve kalbin, ruhuna . . .
İnsanı değerli yapan ne parasıdır, ne bilgisi; yüreğinde nereye ulaşabildiğidir önemlisi… Sevgi ve akılla birleşince ruh, anlam kazanır belki.
İnsan, sevebildiği kadar büyür, değişir, gelişir ve bu dünyada yaşıyor oluşunun sebebini keşfetmeye yaklaşan yola gider. Ancak sevmenin anlamını kavrayamadıysa aklın ve kalbin, ruhuna . . .
Hızlı Yaşanan Aşklar
adsız 16 Aralık 2012 01:26
Ömrüm de, gönlüm de yetişemiyor bu yüzyılın aşklarına. Neyin peşinden sürüklendiğimin farkında olmadan, savrulup gidiyorum bir aşkın ardından.
Aşk demek de tuhaf! Aşk gibi özel bir duyguyu da kirletiyoruz ama bu gönül işlerinin genel geçer adı olmuş aşk! Bir gecede aşık oluyoruz, sonra bir gece nefret ediyoruz.
Nasıl hızla tükeniyor duygularımız; ne hızlı seviip, ne hızlı harcıyoruz? Fast-food tüketmekten mi alıştık aperatif yaşamaya?
Aklımızın kıvrımları arasına yerleşiyor herhalde . . .
Aşk demek de tuhaf! Aşk gibi özel bir duyguyu da kirletiyoruz ama bu gönül işlerinin genel geçer adı olmuş aşk! Bir gecede aşık oluyoruz, sonra bir gece nefret ediyoruz.
Nasıl hızla tükeniyor duygularımız; ne hızlı seviip, ne hızlı harcıyoruz? Fast-food tüketmekten mi alıştık aperatif yaşamaya?
Aklımızın kıvrımları arasına yerleşiyor herhalde . . .
Bunca Yılı Çöpe mi Atalım?
adsız 8 Aralık 2012 01:40
Ne yapalım şimdi bunca yılı çöpe mi atalım? Bütün emekleri yok mu sayalım? Nasıl çözelim bu düğümü de, seni adamdan sayalım?
İlk günden bugüne yıllar geçti. Dön bir bak bakalım, seni sen yapan şeyler arasında ilk sırada ben yok muyum? Vicdanını nereye koydun sen veya nerede unuttun?
Aklın alıyor mu senin, bu kadar yıl yarenlik ettikten sonra çekip gitmeyi? Bunca acıyı, derdi birlikte atlattıktan sonra bırakıp gitmeyi içine sindiriyor musun?
Ne denebilir ki sana? . . .
İlk günden bugüne yıllar geçti. Dön bir bak bakalım, seni sen yapan şeyler arasında ilk sırada ben yok muyum? Vicdanını nereye koydun sen veya nerede unuttun?
Aklın alıyor mu senin, bu kadar yıl yarenlik ettikten sonra çekip gitmeyi? Bunca acıyı, derdi birlikte atlattıktan sonra bırakıp gitmeyi içine sindiriyor musun?
Ne denebilir ki sana? . . .