Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 634

Adım çıkmasın dudaklarından.
Tenimi sarma.
Ellerim boş kalsın ne çıkar.
Yalnız gözlerini,
Gözlerindeki,
Tatlı gülüşü esirgeme…

serap şen

...Sen Anla...

Kimseler anlamasın beni!
Züleyha'nın zindanında "Yusuf" anlasın,
Leyla'nın çöllerinde "Mecnun" anlasın,
Şirin'in dağlarında "Ferhat" anlasın,
Aslı'nın yüreğinde "Kerem" anlasın,
Sen anla…

Beni kimseler anlamasın!
Gözyaşlarını yüreğinde biriktiren "hüzün" anlasın,
Yaprakları sararmış "hazan" anlasın,
Karanlıkları örten "güneş" anlasın,
Güneşe örtü olan "gece" anlasın,
Sen anla…

Beni kimseler anlamasın!
Bembeyaz düşlerine karalar düşen "Kudüslü çocuklar" anlasın,
Sessizliğin içinde saklı "sesler" anlasın,
Acılarla ağırlaşan "hayat" anlasın,
Yenilgilere alışmış "kalbim" anlasın,
Sen anla…

Beni kimseler anlamasın!.
Martılara hasret "deniz" anlasın,
Baharına hasret "çiçek" anlasın,
Ölümüne hasret "hayat" anlasın,
Sen anla.
Ey Rabbim,
Sen anla!


Nurdal Durmuş

Paketimde bir dal sigaram kalmış ,

Bir sonbahar akşamı heryer sessiz soğuk,

Karanlık bir köşede oturmuş bekliyorum sen geleceksin diye,

Yırtıkayakkabılarım sokuk parkem var üzerimde,

Seni bekliyordum bir sonbahar akşamı.



Yağmur yağıyordu ıslanmış ayakkabılarım ,

Buz tutmuş ellerım ve yüzüm ,

Kimse bakmıyordu kimse tanımıyordu beni,

Seni bekliyordum bir sonbahar akşamı.



Sigaramı yaktım sevgilim,

Biliyordum gelecktin bir gün ,

Biliyordum sevgilim sigaram bitince ben gidecektim,

Seni beklediğim bir sonbahar akşamı.

Boğazım düğüm düğüm istesemde konuşamam
Sensiz yaşamakmı? mümkün değil başaramam
Gözyaşlarım sesim olsun bakarak beni anla
Vazgeç bu gidişten yar ne olur sonum olma

Dünyanın cefasını yük etme omuzlarıma
Acıları hüzünleri nakş etme yarınlarıma
Denizleri ırmakları yaş etme pınarlarıma
Vazgeç bu gidişten yar ne olur sonum olma

fuad inan

Açıklara çıkalım boğulmamak için

Günün kuytu yerleri şimdi harap

İçimizde bir ezgi inceden inceye

Bizi kendimize bağlarken akşam olur

Karanlığı gümüş rengine boyar mehtap



Oturup uzun uzun konuşsaydık

Sevişmek nasıl olsa gene olur, iyi kötü

Bir ıhlamur sıcaklığı yayılırken odamıza

Herşeyi ince ince düşünseydik

Ölümü, kırgınlığı, inceliği en başta

Bütün eksiklerimize gülüp geçerek



Belki de boşa geçti onca zaman

Bu da bir tür geçip gitme duygusudur

Ne güzel olurdu yeniden başlasak

Ne yapsan en başa dönülemiyor

Ne yapıp yapıp dalı unutmalı

Rüzgârla yere düşen sarı yaprak

Bir seferden döneriz seninle bazı akşamlar

Gün bulutları açık mora boyadıktan az sonra

Bile bile karanlığın bizi kalın örtülerle örteceğini

Son ışıklara dalarız koşa koşa gene de

Sürgününüm, izini sürerim her yerde seve seve

Alacakaranlıkta hem özlemlin hem öksüzün olmak için

Kapanmaya hazırımdır kat kat kendi üstüme



Yağmurdan, güneşten, poyrazdan, uzun yollardan

Biz şimdi gurbetimize çıkıyoruz, vakit tamam

Çanlarla, türkülerle, davullarla ayrılmak uzak bize

Yüzüme vuran sıcaklığınla çocuk dudaklarınla

Sen giderken, ellerimde ellerinden ayrılmanın öfkesi

Varlığında yeniden kurulur eksiksiz bir sıla



Seni her düşünmemde benzersiz bir yurt özlemi

Bana düşen, gelişini aralıksız beklemek

Beklerken bakışında eriyip gitmek yavaşça

Beklerken sonsuz bir ormanı yürümek saçlarında

Benim tutkum, ölümüm, serüvenim bu işte

Beyaz bir gün üstüme kapanıyor

Yeşilini süze süze ormanların

Ah deniz dipleri neredesiniz

Derin deniz dipleri

Gözleri kadar güzel sevdalımın

Uzayan gölgelere uzanıyorum

Üstümde hırçın bir mavi

Yeni bir zamana başlar gibiyim

Batan günün ölgün kırmızısında

Usulca koyuluyor akşam türküleri

Gün bir koşuda dağıldı gitti

İnsan, olursa olsun diyemiyor

Dokunduğum ne varsa kayıyor ellerimden

Ben, bir şey olmamış gibi

Ölümsüz bir tutkuya davranıyorum

Nasıl olsa geceye daha çok var

Yasalarına sıkı sıkıya bağlı güneş

Ufka doğru süzülüyor olsa da

Her sevince yeniden başlıyorum