Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 646

Karanlık havada ışıklardan daha parlaktın,
Karanlığın içinde sanki bir güneş gibiydin

Sponsorlu Bağlantılar

O dakikalarda yıldızlarla gökyüzüne
Sana olan duygularımı yazabilsem yapardım

O an sadece görmek istediğim sendin
Gözlerim bakışlarını yakalama uğraşındaydı
Ve gözlerim gözlerinle buluştuğu saniyelerde
Umut bozkırlarım yeşermeye çalışıyordu ama korkuyordu...
Korkuyordu; bir anda tekrar eski haliyle karanlığa gömülmekten.

Benim yerimde bir anda umutlarını yitirme korkusunda olan sen olsaydın
Ben derdim ki;
Ben sana bir anda değil,
Her gördüğümde tekrar, tekrar aşık oldum
Ve bir anda da asla ve asla senden vazgeçmem!...
Ama o anda senin ne düşündüğünü bilmiyordum.

Yüreğimin tek merhemisin
Senden başkası bu yarayı iyileştiremez
Yine de sen olmazsan yanımda,
Kalmaya razıyım bir başıma.

İnsan nereye, nerden bakarsa o kadarını görebilir
Bazen de sadece görmek istediğini görür
Ama bilmeni isterdim ki;
Bende senin için göremediğin daha çok şey var.
Mesela bir kalp, bir yürek dolusu sevgi
Ve umutlarla yoğrulmuş hayaller...

BİR KEZ MEHMET OLMADIK

Bir zaman biri öldü çoğu ermeni oldu,
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadı,
Yer kalmadı şehitlikte, sağı solu hep doldu
Bir kez Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık

Türk olmak önemli mi vatandaşlık yeterli,
Kurşun sıkana bir bak, vatandaş kriterli,
Buna neler söylesem ne desem ki beterli,
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık

Niye hep böyle olur hep ezilen hep Türk olur,
Ne zaman ruh kabarsa aman etme ne olur,
Şöyle şöyle olurda öylolursa böylolur,
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık

Geldi şehit naaş'ı biz düşündük maaşı,
Yapamadık zamanla milli harsla bir aşı,
Gözleri de çıkardık yapalım derken kaşı,
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık

Batıdan güneş doğmaz boş yere hiç bekleme,
Ağır aksak giderken tökezleyip tekleme,
Boş yere kem küm edip Milleti itekleme
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık.

Türk ölmek bir şereftir Türk olmaktan ötede,
Herkes bir şeyler söyler, gazetede sitede
Biliyorsun bunları aleni berisi ötesi de…
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık

Gelir kınalı Mehmet bayrağa sarılarak
Her yeri haşat olmuş her yeri kırılarak,
Böyle tepkimi olur kınayıp darılarak,
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık.

Kıbrıs’ta görülmedi bunların yaptıkları,
Neye hizmet ederler nedir ki taptıkları
Fırsat bulunca hemen Mehmed’i kaptıkları,
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık

Bir ölür bin dirilir bir gün hesap derilir,
Ok bir kez çıkar yaydan meziline serilir,
Bu hesap her kiminse ondan hesap sorulur,
Bir kere Türk olup ta bir kez Mehmet olmadık

Soyu bozuk soysuzlar devlete baş kaldırır,
Kuduz köpekler gibi sağa sola saldırır,
Oğuzsoylum bu millet bu belayı kaldırır,
Bir kere Türk olupta bir kez Mehmet olursak

Boşver be... Boş ver

Boşver diyorum bazen
Adam sende boş ver
Nasılsa durduramazsın
Arsız arsız aksın zaman

İlkbahar yaz güz derken
Şunun şurası kışa ne kaldı
Ömür yolu çoktan yarıladı
Kırk kere sevdin ele yaradı

Yeter ulan yetmeli artık
Birazda kendine yaşa
Uçurtma yap hayallerini
Kendine özgürlüğü bağışla

Boş ver her şeye aşka
Kaldır duvarlardan aynaları
Görme şakağına yağan karları
Unut özlediğin kadını

Özlemek sevmek demek
Sevme ulan sevmek neyine
Tutma esaretinin elini
Git denize dök derdini

Nasılsa duyuramadın sesini
Ne olur boşver be... boşver
Tik tak’ları yavaşladı bak yüreğinin
Bir varmış bir yokmuş
Hepsi bir masaldı dersin

Boşver be... boşver

Alıntı

BEN SUSTUM ŞİİR KONUŞTU...

Bir duman tütüyor ki yangın yeri bu yürek
Gırtlakta düğümdür söz,sustum şiir konuştu
İkrar verdi kavlinden dönmez geri bu yürek
Haykırmak istedi ÖZ,sustum şiir konuştu…….


Bir nida eylesem de yankı vermez ki dağlar
Derdim ile hemhaldır lale sümbül gül ağlar
Sükûtilik ruhumu kördüğüm edip bağlar
Bağrımda yanar bir KÖZ sustum şiir konuştu…….

Sonsuz maviliğine gözlerinin takıldım
Deli divane oldum, ateşlerde yakıldım
İhanetin değince yüreğime yıkıldım
Silmeye yeter tek SÖZ, sustum şiir konuştu.........


Feryat eden yüreğim sukuta şaştı dondu,
Gül kurudu ahımdan bulut yağmura döndü,
O hayırsız elinden benzim sarardı söndü,
Çağlarken köreldi GÖZ, sustum şiir konuştu.............


Sana dargın bu yürek, duygularım barışmaz
Mavi boncuk dağıtmak asla sana yakışmaz
Gönül engin olsa da iki sevda sıkışmaz
Bundan böyle yürek buz, sustum şiir konuştu......


Alıntı

Bir Daha Asla Unutmayacağım Yalnız Olduğumu..

Ben Hüzün Dolu Bir Kitabım...


İnsan ömrü bir kitap misali değil midir?
Kimininki bir satırlık, kimininki bin sayfalıktır
Tek ortak noktaları bir gün biteceğidir...
Ben hüzün dolu bir kitabım

Benim acılarım sayfa, göz yaşlarımsa mürekkep oldu
Anlattılar birer birer, ama konu hep aynıydı
Hayat akışım bir çizgiydi, çizginin adı ise "hüzün"
Ben hüzün dolu bir kitabım

Senaryo baştan belliymiş, acılar benim kaderimmiş
Mutluluğu yakalamaya uğraşırken,
Tebessüm etmek bile yasakmış
İstesem de istemesem de oynamaya mecburum
Ben hüzün dolu bir kitabım

Aşk'tır karanlıkta insanı aydınlatan
O'dur insanın ruhunu, beynini güzelleştiren
Ben mahrum kaldım aşka, hala karanlıktayım
Ben hüzün dolu bir kitabım

GİDİYORUM

Gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum
Gidiyorum
bütün acılarımı vurup sırtıma
umutları bırakıp başucuna
ıtırları, menekşeleri, kırgüllerini bırakıp
şiirlerimi sarıp bohçama
yüreğimin yangınına gidiyorum
hoşca kal usulboylum, güzel gözlüm hoşca kal.


Gidiyorum
gözyaşlarımı papatya diye saçlarına takıp
yüreğimdeki yağmurlarla bir ırmağa akmaya gidiyorum
içimde yeşerttiğim tüm çimenler sana kalsın
sana kalsın baharçiğdemleri, kırgelincikleri, kırkkanatlılar
gülleri sana bırakıp dikenlere gidiyorum.


Gidiyorum
başımda gam, gözlerimde nem
bütün hatıraları bırakıp geride
usulca çekip kapıyı ardımdan
alıp başımı gidiyorum buralardan
şafak sökmeden kimseler görmeden
yağmurun yağmadığı çöllere gidiyorum
sevgi dolu yüreğimi bir ıssızda yakmak için.


Hoşça kal suyundan çimdiğim dere
kana kana içtiğim pınar
say ki yaşamadım bu yerlerde
nazlı çiçeklerini okşamadım baharın
bozguna uğramış bir bostanın hüznüyle
bir yaprağın ürpertisine yazıp ömrümü
çekip gidiyorum buralardan.


Gidiyorum
bir bilinmeze doğru
hem yol, hem yolcu olmaya
acılarımla başbaşa kalmaya gidiyorum
bütün yıldızları takıp kanatlarıma
bir kelebek gibi özgür olmaya gidiyorum.


Yüreğimin sızılarında damıttığım her şiiri bin kez öperek
ve sökerek sevgiden yana ne varsa göğsümde
gecelerin zifiri saçlarında kaybolmaya
bir ceylanın gözlerinde ağlamaya gidiyorum.


Bütün borçlarımı ödedim alacaklarımı erteledim
artık ne diyecek bir sözüm kaldı sevdiklerime
ne okuyacak bir şiirim
gözlerimin içindeki iki damla gözyaşı gibi
bakmadan ardımdaki uçurumlara
alıp götürüyorum yüreğimdekileri de
hoşcakal usulboylum, güzel gözlüm hoşcakal

Alıntı