Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 647

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.173.458 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 647 / 801

jöly

Ziyaretçi

17 Ekim 2008 Mesaj #6461

Ziyaretçi

BEKLENEN

Sponsorlu Bağlantılar

makasın tenine değdi kefenin aryası
düş soğudu
kırıldı beynimdeki köstebeğin dişleri
cehennemin yanacağı gün de geldi
çekildi gözlerime saplanan tığ

artık
zamana arz
ölü saksıların koktuğu bir yol
kum tutmuş şelale elin gözesi
sislidir artık genzi
oyuldu kiraz ağacı duruşu

eridi Azrail'in ayaklarımın altına koyduğu buz
sesimin taşıdığı su kırıldı
gerginleşti boynumdaki ip
dondu sana yürüyen yollar

şimdi
yağmur özledim dese mavi rüzgar
ağzım çiçek dolar

K.Y.

Kubilay Yıldız

BEĞEN Paylaş Paylaş

SiyahLALE

Ziyaretçi

17 Ekim 2008 Mesaj #6462

Ziyaretçi

seninle

Sponsorlu Bağlantılar

Bir ömür seninle başbaşa kalsak
Hayatı beraber koşsak ne olur
Bütün yıldızları bir bir dolaşsak
Zamanı beraber aşsak ne olur

Şarkılar söylesek aşkın dilinden
Nağmeler dinlesek seher yelinden
Bahar yağmuruyla duygu selinden
Gönül ırmağına taşsak ne olur

Dudaktan dudağa bir şiir gibi
Gönülden gönüle bir nehir gibi
Yıldızlara hasret bir şehir gibi
Derin uykulara dalsak ne olur

Kuşlar gibi geçip tüm hudutlardan
Selamlar iletsek ak bulutlardan
Kovup elemleri şen duygulardan
Sonsuz mutlulukla coşsak ne olur

Alıntı

BEĞEN Paylaş Paylaş

ahmed

Ziyaretçi

17 Ekim 2008 Mesaj #6463

Ziyaretçi

Dudaksız Portreler

akıl biriktiyorum ruhlar sonraya
ölüme yağmur suyu uzatan kolun
elini kesiyorum
ölmeyeceğim yağmurundan
bir ilk bahar gününün
yüzümü tarayan rüzgarında
hüzün öğüteceğim
öğretmeni ölü kaygı şuurunda
zihin pişirerek yürüyeceğim

dudaksız portreler çizliyorlar

Tanrı defteri gün açılıyorken
yazılan çizilen kader tülünden
aşk yazması kalpler çıkaracağım
mabedi yıllanmış şarap gülünden
dudağımda kızıl şer vuracağım
kötülüğe -zaten- demeyeceğim
gelgite sarılan sarkıt dikitten
buz kılıçlar çekip savuracağım
krateri küçük şeytan ininden
aşkın şatosuna taşınacağım

dudaksız portreler çiziliyorlar

yaprağın altında öpüşüyorken
kuşlar aşkı gizli yaşatıyorlar
reformcu rahibin yasak dilinde
bacaklar huzursuz birleşiyorlar
ve zaman ki cinler kadar sırlıdır
görünmez ellerin gözlerin nemi
tenlerden tenlere dökülüyorlar
zamanın birinde ikiyi vurup
gözlerimden nefes şehrini alıp
sıcaksız bacaksız can veriyorlar
aşklar şirke koşan atlılar gibi
birikip tinlerin lambalarına
sevi iplerinden kayboluyorlar

dudaksız portreler çiziliyorlar

--resmin arkasında yaşanacağım--

uslu seyirlerden seyyar sihirler
aslı astarına düşman zehirler
aşk tersanesinde dövülüyorlar
denize kıvrılmış gemiler gibi
açılıp saçılıp uzak koylara
sevişip dağların dumanlarıyla
fırtına cesaretiyle devleşiyorlar
ihaneti bulan kahraman gibi
şeklini şemale değişiyorlar

dudaksız portreler çizliyorlar
ellerimin gözlerime döndüğü yerde
geziniyorlar
ışığın ardına bak
resmin ardına
aşk çiziyorlar dudak dolusu

Mehmet Nusret Poyraz

BEĞEN Paylaş Paylaş

jöly

Ziyaretçi

17 Ekim 2008 Mesaj #6464

Ziyaretçi

Garip Bir Yolcuyum

Her yeni bir gün eskiyecek
Her eski yok olup gidecek
Bir gün ben de ecel ile gidecek
Garip bir yolcuyum

Bir yol vardır rahat mı rahat
Acaba sonunda hacat mı azat
İşte yolcu böyle berbat
Garip bir yolcuyum

Bir yol vardır taşlı çakıllı
Bir yol vardır dünya malı
Ebedi saadet aramalı
Garip bir yolcuyum

Hayatın tadı da yalan
Fani dünyadakiler yalan
Gördüğümüz büyük bir alan
Garip bir yolcuyum

Bekir Kılınç

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

17 Ekim 2008 Mesaj #6465

Ziyaretçi

Paylaşamadık bu acımasız geceleri
Seninle uyuyup seninle uyanmanın
Hep hayalini kurdum
Hele bu olumsuzluklarla dolu
Geceyi paylaşmak
Uyuyamadım bu gece
Uyuyamadım bir tanem
Gözlerimi kapatıp daldım
Belki yolun rüyama düşer diye
Seni görmek hasretimi dindirmek
Rüya görmeme bağlı
Uyumak istiyorum
Seni görmem gerek
Oksijene ihtiyacım var
Gecenin yarısında
Deli bir rüzgâr
Yağan yağmurun sesiyle uyandım
Gelmedin
Paylaşmadın
Bu olumsuz gecede yine yalnızım
Aklım sende kaldı
Şu an gecenin yarısı
Gözlerin yumuk
Yüzünde tatlı bir yorgunluk
Kim bilir neredesin
Başucunda olmak
Parmaklarımla yüzüne dokunmak
Saçlarını taramak
Kulağına
Seni seviyorum demek
İsterdim
Deli rüzgâr
Yağan yağmur
Gecenin karanlığına isyan eder gibi
İçimdeki isyanımı onaylarcasına
Yanıp sönen trafik lambaları
Sensizliğe
Hem de ömür boyu sensizliğe
İsyanımı içimden
Sessiz haykırışlarla
İçimi parçalayarak
Yaşıyorum
Esen deli rüzgâr
İnadına yağan yağmur
Gecenin karanlığına direnen
Kalp atışlarım gibi
Alev alev yanıp sönen
Trafik lambaları
Şu saatte minareden yükselen
Allaha yalvarış gibi
Sana yalvarıyorum
Sensizliğin sonu delirmek
Sensizliğin sonu sonum
Sensizliğin sonu…!

cafer akyol

BEĞEN Paylaş Paylaş

jöly

Ziyaretçi

17 Ekim 2008 Mesaj #6466

Ziyaretçi

Öfke Damlıyor Kalemimden Bugün

Bugün yüreğime batıyor bu kalem
Her elime alışımda canım yanıyor
Her harf öfkeme bürünüp düşüyor kağıda
Öfke doğuyor yokluğunun rahminden/bugün
Yazıyorum/ yarı aralanmış kapımdan sensizlik giriyor odama
Bir de gölgen bakıyor penceremden
Elimi uzatıyorum/yoksun

Bugün elimde kırılıyor bu kalem
Yokluğun akıyor mürekkep yerine /bugün
Havada asılı kalıyor mısralarım
Yazıyorum/duvarlarımda çınlıyor sesin
"ah le yar yar"ı mı söylüyorsun ne
Sen söylüyorsun sensizlik doluyor odama
Seni dinliyorum/yoksun

Bana isyan ediyor bu kalem bugün
Bütün yazılarımın başlığı "yoksun"
Yazıyorum/Sırtımdaki yaradan kanla karışık pas sızıyor
Hani o giderken bıraktığın hançerin hatırası
Kağıdıma dökülüyor kanla karışık paslı bir mürekkep
Öfke doluyum bugün/öfke yazıyorum
Kalemim de öfke dolu/kağıdım da
Sensizlikte sana yazıyorum
Seni yazıyorum/yoksun.

Edirne - 02.08.2008
İrfan Özcan

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

18 Ekim 2008 Mesaj #6467

Ziyaretçi

Dedim ya gülüm
Bana hep hasretin düştü
Bana hep özlemin düştü
Ben ki Mecnun gibi düşmedim çöllere
Ben ki kazma vurmadım dağlara
Ama içimde öyle büyüdün ki
Döksem sığmaz ovalara
Dilimde adın gözlerimde hayalin
Karşımda her halin
Avuntum tesellim
Alnında yanan dudaklarım
Ellerini avuçlayan ellerim
Varlığınla yetinmek bu olmalı
Her an her solukta seni özlemek
Özlemek ve acı çekmek
Sana ulaşamamak
Sana dokunamamak
Sadece bir yerlerde olduğunu bilmek
Kaç yürek dayanır ki buna
Kaç beden ayakta kalabilir
Bu yangın ortasında
İçim acıyor biliyor musun
Acı çekiyor ruhum
Acı çekiyor bedenim
Kıvranıyorum
Yokluğunun acısından
Benim acılar içinde
Ne yanıp kül oluyorum
Nede sönüyorum
İçten içe eriyorum
Seni çok özlüyorum
Seni çok seviyorum…

mehmet kaplani

BEĞEN Paylaş Paylaş

SiyahLALE

Ziyaretçi

18 Ekim 2008 Mesaj #6468

Ziyaretçi

Hayatın Kıyısında

Yaşamın tam kıyısındayım sanki
Ya bir adım geri, ya da bir adım ileri,
Dokunsan ellerin yanacak,
Bıraksan düşeceğim,
Parçalarım dağılacak,
Kristal misali.

Kör bir kuyuya atlar gibi.
Dalga dalga çoğalan sesimi
Uzaklardan duyar gibi,
Kendi hıçkırık ve gözyaşında boğulur gibi,
Del bağrımı, es geç hayat,
Kalbimi yakan kor gibi.

Gözlerimin önünden geçiyor tüm bulutlar,
Kimi pembe duygu yüklü anılar,
Kimi gri gözyaşı seli hatıralar,
Bazen mutlu,
Umut yüklü,
Bazen çığlık çığlığa geçtiğimiz patikalar,

Hani nerde sevenlerim?
Rüzgâr misali esip savruldular,
Yüzümdeki açan güllerim neredeler?
Birkaç damla gözyaşımda boğuldular,
Hani kolum kanadım neredeler?
Hayatın neresindeyim ben, onlar neredeler?

Yaşamın tam kıyısındayım sanki.
Ayaklarım pamuk ipliğine bağlı şimdi,
Ne bir adım geri,
Ne de bir adım ileri,
Dengede durmaya çabalayan
Bebek misali,

Sonsuz bir uçurumun kıyısındayım sanki.
Koca bir ömrü kırıştırıp bir sayfa gibi yırtıp atmalı mı?
Yoksa zamana inat hayata kafa tutmalı mı?
Ya hayat beni tüketecek,
Ya da tükenen hayatı yeşerteceğim,
Seher vakti yağan çiğ misali.

Alıntı

BEĞEN Paylaş Paylaş

ahmed

Ziyaretçi

18 Ekim 2008 Mesaj #6469

Ziyaretçi

Öyle Bakma

Öyle bakma bana, çarem yok anla
Böyle yalnız başıma
Daha kaç zaman dayanırım
Kestiremiyorum şu zamanda

Her bakışında heyecan kaplar benliğimi,
Sımsıkı tutmak istesem de ellerini
Bir türlü cesaret edemiyorum ki
Neden korktuğumu ah bir bilsem de
Söküp atsam içimde ki şu zehri (kalbi)

Hamit Aydoğmuş

BEĞEN Paylaş Paylaş

jöly

Ziyaretçi

18 Ekim 2008 Mesaj #6470

Ziyaretçi

Sokaktan Gelmek

Sokağa mı çıkıyorsun, dikkat et
Emanet ol Tanrıya,
Sokak demek
Eksilmek yarı yarıya.

Odalara kapanıp oturdunuz
İçinize evin serin sessizliği doldu.
Koruyucu duvarlara borçlusunuz
Çevrenizde dalgalanan dostluğu.

Bir sokağa çıkmayın bozulur bunca büyü
Yavan gelir ev size,
Hayatınız kuytu ve küflü,
Sokaklarsa aydınlık, taze.

Ayartıcısı caddelerin eseri
Zalim gelişleriniz,
Evde size uzanacak elleri
İtmek istersiniz.

Haince sokaktan dönüşünüz
Sisli, karda...
Çünkü başka yaşayışlar gördünüz
Dışarda.

Sokağa çıkarken dikkat
Sokaklarda esen rüzgar çünkü.
Rüzgarlarla eve dönmek saçma,
Ev dar çünkü

Behçet Necatigil

BEĞEN Paylaş Paylaş