Ziyaretçi
Arama
Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 49
Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.171.849 Cevap: 8.002
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #481
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #482
Ziyaretçi
Mavi bir yıldız varmış
Kendini boyamış
Yıldızlar sarı ve sıcaktır
Uzak mavi ve soğuktur
Anlam gri ve boştur
Duygu rengarenk ve doludur
Ay ışığı pencerene dolanmış
Boyalı yıldızlar
Güneşin parıltısına mahkummuş
Gösteri toplumunda projektör tutulmamış
Parıltılar karartıya soğurulmuş
Anlamsız anlamlar görünür kılınmaz ise
Sarartıya yoğrulmuş
Aracı kelimelerin kendisi diva olmuş
Anlamsızlık katmerlenmiş
Yürek nasır tutmuş
Hissiyat formüle bağlanmış
Duygulanım spot ışıkları altında
Onun kadar sıcak yaşanır olmuş
Yıldızlar
Ulaşılamayacak kadar uzak ve sıcakken
Kendi yıldızımız her gün tenimize dokunurmuş
Öyleyse ayrılıyorum
Yoldaşım dolunaydan
Yıldızlar gibi olamam
Varlığım ebedi insan istikameti
Yaşarken bile kardan adam
Güneşe davalıyım anlayacağın
Yıldızların soğuk sanılan parıltısından
Bir elbise biçmek istedim
İnce keskin bir yansı
Velhasıl bir ışık
Bir sıcağın kendi içinden taşması
Soğuk ışığını kendi içinde saklar
Kendisine çarpanı düz parlak bir yüzeyse
Anca o imiş gibi yansır
İnsanın kendisinden o kadarını bile umması aptallıktır
Ben sadece aşkı giyinmek istedim
(sadece kısmı yalan)
Varlığımdaki ince bir taşışı
Evrenle dalga geçercesine
Yıldızımı arzumda yaratışımı
Meğersem her insan eylemi
Bir arzu şekillenmesiymiş
Formülatlar biçimlenimler yaşantılanımlar farklı
Yıldızlar daha sıcak ve yoğunmuş
Ama bir amibin varlığı
Ondan doğmasına rağmen
Daha karmaşık ve soğurulmuş
Metaforumu hayat dolu sanırdım
Yaşananlardan arzumun içi boşalmış
Çeperi daralmış
Yansılara sevdalı bu gönül
Ne tür bir yansı sunduğundan habersiz
Işığının daraltısına tozutmuş
(Evrene zaruri olarak sunulduğu sanılan yansı
Verili bir toplumsal yapıya göre anlamlandırılmadığında kuruntuymuş
Anlamlandırıldığında daha beter kuruntuymuş
Ama hiç değilse yaşantılanmak istenilenlerle
Yaşantılanır olmakla malul
Birkaç kırıntıymış)
Kendini boyamış
Sponsorlu Bağlantılar
Uzak mavi ve soğuktur
Anlam gri ve boştur
Duygu rengarenk ve doludur
Ay ışığı pencerene dolanmış
Boyalı yıldızlar
Güneşin parıltısına mahkummuş
Gösteri toplumunda projektör tutulmamış
Parıltılar karartıya soğurulmuş
Anlamsız anlamlar görünür kılınmaz ise
Sarartıya yoğrulmuş
Aracı kelimelerin kendisi diva olmuş
Anlamsızlık katmerlenmiş
Yürek nasır tutmuş
Hissiyat formüle bağlanmış
Duygulanım spot ışıkları altında
Onun kadar sıcak yaşanır olmuş
Yıldızlar
Ulaşılamayacak kadar uzak ve sıcakken
Kendi yıldızımız her gün tenimize dokunurmuş
Öyleyse ayrılıyorum
Yoldaşım dolunaydan
Yıldızlar gibi olamam
Varlığım ebedi insan istikameti
Yaşarken bile kardan adam
Güneşe davalıyım anlayacağın
Yıldızların soğuk sanılan parıltısından
Bir elbise biçmek istedim
İnce keskin bir yansı
Velhasıl bir ışık
Bir sıcağın kendi içinden taşması
Soğuk ışığını kendi içinde saklar
Kendisine çarpanı düz parlak bir yüzeyse
Anca o imiş gibi yansır
İnsanın kendisinden o kadarını bile umması aptallıktır
Ben sadece aşkı giyinmek istedim
(sadece kısmı yalan)
Varlığımdaki ince bir taşışı
Evrenle dalga geçercesine
Yıldızımı arzumda yaratışımı
Meğersem her insan eylemi
Bir arzu şekillenmesiymiş
Formülatlar biçimlenimler yaşantılanımlar farklı
Yıldızlar daha sıcak ve yoğunmuş
Ama bir amibin varlığı
Ondan doğmasına rağmen
Daha karmaşık ve soğurulmuş
Metaforumu hayat dolu sanırdım
Yaşananlardan arzumun içi boşalmış
Çeperi daralmış
Yansılara sevdalı bu gönül
Ne tür bir yansı sunduğundan habersiz
Işığının daraltısına tozutmuş
(Evrene zaruri olarak sunulduğu sanılan yansı
Verili bir toplumsal yapıya göre anlamlandırılmadığında kuruntuymuş
Anlamlandırıldığında daha beter kuruntuymuş
Ama hiç değilse yaşantılanmak istenilenlerle
Yaşantılanır olmakla malul
Birkaç kırıntıymış)
selim bayrak
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #483
Ziyaretçi
SİRKECİ BÜYÜK POSTANE
Bin dokuz yüz üçte, başlamış bina
Üç buçuk dönüme, zengin alana
Soyumuz Osmanlı bağlı Sultan’a
Eserde Sinan’ın ÖZ’ü görünür
Yedi yüz yıllık büyük saltanatı
Taşımış bizlere, muhteşem yapı
Mimar harikası pencere kapı
Yapıtta Sinan’ın YAZ’I görünür
Barok mimaride, sanatsal zafer
Vedat TEK başlamış, sonra Muzaffer
Altı yılda bitmiş bu büyük eser
Taşlarda Sinan’ın İZ’i görünür
Mavi alınlıkta, Zarif kitabe
Osmanlıca yazar, “Telgrafhane”
Ser’de sanat varsa, hepsi bahane
Resimde Sinan’ın POZ’u görünür
Ata’nın radyosu, kulağı dil’i
Bir dönem “Adliye “ kanunun el’i
Kâğıtlar ırmaktır, mektuplar sel’i
İçinde Sinan’ın GİZ’i görünür
İkinci katında PTT müze
Yüz bahar yaşamış, varmamış güz’e
Seneler bezenmiş doygun bir yüze
Aralar Sinan’ın GÖZ’ü görünür
Pil paye sütunlu, mermer direkler
Figürler işlenmiş ince motifler
Görkemli bir tarih yüzlere güler
Tuvalde Sinan’ın BEZ’İ görünür
İlk PTT malı, tapulu bina
İçinde memurluk kısmetmiş bana
Nişliler asılı yüksek tavana
Tavanda Sinan’ın YÜZ’Ü görünür…
Konuşan bir eser işte öylesi
Bir asır önceden duyulan sesi
Üstünde görünen iki kubbesi
Kubbede Sinan’ın TEZ’İ görünür…
Halil Cındık Yayın: Ekim 2003 Pos-Tel
Dergisi / 536.sayı
Müdavimi olduğum
Deniz feneri programına,
İstanbul: Şubat 2005
DENİZ FENERİ
Toplumdaki yaraya, neşterli ellerini
Kurumuş topraklara, âhiret güllerini
Can suyunu bekleyen, fukara çöllerini
Sulayan bu fener, işte! “DENİZ FENERİ”
Yardımın onurunu, hizmet doğuşlarını
Azgınca dalgalara, karşı duruşlarını
Mahzun–mahzun düşünen, idam koğuşlarını
Yaşatan bu fener, işte! “DENİZ FENERİ”
Nehrin öte yanında, öksüz kalan kuzuyu
Merhametli kalplerde, o manevi sızıyı
Garibin alnındaki, “kara” denen, yazıyı
Değiştiren bu fener, işte! “DENİZ FENERİ”
Çırpınan gönüllerin, ümit ışıklarını
Küçücük bir çocuğun, yalın bakışlarını
Karanlık gecelerin, Şafak atışlarını
Aydınlatan bu fener, işte! “DENİZ FENERİ”
Halil CINDIK
TERMİNAL
Bugün Terminal’e, telaşlı geldin
Buluştuk mazinin, ilk suç’larıyla…
İkimiz de üzgün, biraz da Çekkin,
Beni uğurladın, göz uçlarıyla…
Tepeden-tırnağa, siyah giymiştin
Dikenler içinde, açan gül gibi…
Önce bana koşup, sonra durmuştun
Gönlüme yabancı, sanki - el gibi…
Güle-güle deyip, koyup giderken
Gözlerim süzüldü, bastığın yere…
Peron’da, planı, dalgın okurken,
Hep sitem eyledim, seyri-kadere…
Camlar buharlıydı, parmağım kalem
Takıldım ismine, yazdım dalgınca…
Bir gizli hastalık, bilmesin âlem
Gençlikte kapıldık, geçti salgınca…
İki gün gittiğim, yolculuk boyu
Seslendim adını, ıssız dağlara…
Onmasın kaderin, kurusun soyu
Vuslat ertelendi, başka bahara…
Halil Cındık
Görele: 15.02.2001
ÇİÇEKLER
Sabah mahmurluğumu çiçekler görüyorlar
Uyandırırken beni saksılarım masamda
Gülücükler atarak sineme gülüyorlar
Onlarla konuştukça sıkıntım yok, tasa’m da…
Çiçekleri severim konuşurlar benimle
Dalında kabarırken kırmızı bir tomurcuk
Sevgiyi yüklenerek can olurlar tenimle
Güne iyi başlatıp, aşılarlar mutluluk…
Çiçek sevgi deposu dallarıyla sarışık
Gönül koyar bahara bu parkın bahçıvanı
İlgi duyup çiçeğe kendisiyle barışık
Oldukça yüzü güler, hep sever tanıyanı…
Halil Cındık
Yayın: Size Edebiyat Dergisi Şubat 2006 Sayısı
İstanbul:18 Mayıs 2006
Çevre Mühendisi, oğlum
Deniz Çağlar Cındık’ a
ÇEVRE DOSTLARI
Doğaya âşıktır, amade–emre.
Çiçek kokuludur çevre dostları
Kurarak tertemiz, güzel bir çevre
Bırakır yıllara çevre dostları…
Soylu kokusuyla çiçek kokacak
Rüzgârı arınmış, suları berrak
Mevsim doyasıya, toprağı sıcak
Bırakır yıllara çevre dostları…
Kültürel dokuyu zedelemeden
Yeşille Maviyi örselemeden
Tarihi sırtlayıp, hiç gizlemeden
Bırakır yıllara çevre dostları…
Denizle, Gök kubbe, görür engini
Boncuksu gözlerden alır rengini
Yeşillik her yerde bulup dengini
Bırakır yıllara çevre dostları…
Yaşları- uzunca, sağlıklı dağlar
Bin- bir çeşit çiçek, bahçeler- bağlar
Dünü ağırlamış, günü ağırlar
Bırakır yıllara çevre dostları…
Halil CINDIK
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #484
Ziyaretçi
denizler hazırlanıyor
yokamoz doğurmaya
hayallerime çarpıyor
çığlık, çığlık
esmer bakışlar
ben çileyim
dehşet hüzünlü yalnızlığım
bağışlanmaz suçluyum
boyun kıldan ince
ne yapsın gönül
bahar gibi sevince
suçluyum
yıldırımlar düşüyor ellerime
yaşamaya yalan değiyor
kopuyor bam teli
insan karşılıksız sevince
herkes sanıyor deli
kırılıyor ışıklar ince, ince
gel hazıran
boyun kıldan ince
okan kurdoğlu
yokamoz doğurmaya
hayallerime çarpıyor
çığlık, çığlık
esmer bakışlar
ben çileyim
dehşet hüzünlü yalnızlığım
bağışlanmaz suçluyum
boyun kıldan ince
ne yapsın gönül
bahar gibi sevince
suçluyum
yıldırımlar düşüyor ellerime
yaşamaya yalan değiyor
kopuyor bam teli
insan karşılıksız sevince
herkes sanıyor deli
kırılıyor ışıklar ince, ince
gel hazıran
boyun kıldan ince
okan kurdoğlu
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #485
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #486
Ziyaretçi
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #487
Ziyaretçi
Sonludur aşk da
Güzel anılar biriktirdim senden,
Dudağıma solgun gülücükler getiren.
Özenle sakladım belleğimde,
Bir yığın oldu daha şimdiden.
Nasıl olsa bir sonu olacaktı bu aşkın,
Bir gün apansız gerçekleşiveren.
Bir terazinin durgun pirnç kefesine
Pat diye inince kara kiloluk,
Nasıl kalkar havaya birdenbire
Boşa kalan zavallı kefe.
Nasıl titreşir terazi uzun süre,
Denge sağlanıncaya kadar başka şeylerle.
Anılarla bozdum o dengeyi ben önce,
İkimiz için de yaptım bunu.
Yaşadığımız günlerden biriktirdim sessizce,
bir kefede sana hiç sezdirmeden.
Koyabilirsin kara kiloyu artık,
Bak, terazi nasıl kolay gelecek dengeye.
Mutluydum yine de ben kendimcesenin girdilerin, çıktılarım benim,
Doğrusu uygundu birbirine,
Yanyana gelince, bir resmi tamamlayan.
Vazgeçilmezdi ellerin sonra,
Yangınımdan yorgar, döşek kaçıran.
Ama inan sonludur aşk da,
Kovalar sonunu kendi kendinin.
Bana bir uçurum gerek şimdilerde,
Yeterince dik ve derin.
Bir çavlan istiyorum çünkü,
Kırmak için kristalini hayatın ve şiirin.
Metin Altıok
Dudağıma solgun gülücükler getiren.
Özenle sakladım belleğimde,
Bir yığın oldu daha şimdiden.
Nasıl olsa bir sonu olacaktı bu aşkın,
Bir gün apansız gerçekleşiveren.
Bir terazinin durgun pirnç kefesine
Pat diye inince kara kiloluk,
Nasıl kalkar havaya birdenbire
Boşa kalan zavallı kefe.
Nasıl titreşir terazi uzun süre,
Denge sağlanıncaya kadar başka şeylerle.
Anılarla bozdum o dengeyi ben önce,
İkimiz için de yaptım bunu.
Yaşadığımız günlerden biriktirdim sessizce,
bir kefede sana hiç sezdirmeden.
Koyabilirsin kara kiloyu artık,
Bak, terazi nasıl kolay gelecek dengeye.
Mutluydum yine de ben kendimcesenin girdilerin, çıktılarım benim,
Doğrusu uygundu birbirine,
Yanyana gelince, bir resmi tamamlayan.
Vazgeçilmezdi ellerin sonra,
Yangınımdan yorgar, döşek kaçıran.
Ama inan sonludur aşk da,
Kovalar sonunu kendi kendinin.
Bana bir uçurum gerek şimdilerde,
Yeterince dik ve derin.
Bir çavlan istiyorum çünkü,
Kırmak için kristalini hayatın ve şiirin.
Metin Altıok
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #488
Ziyaretçi
Hiç özlemedim seni
Özlemek dostluktandır
dostluğundan öte bulmalıyım seni
Sıcaklığını bulmalıyım
dokunuşlarını, kenetlenişi
Terimizle sulanmalı yeryüzü
güneş terimizle ışıldamalı sabah olunca
Apansız fırtınalar çıkmalı
sarsılmalıyım
Özlemek
yanında olmak isteğidir
gülüşünü görmek biraz da
Hiç özlemedim seni
Saçlarına gül takmam
bir ırmak gibi akıtırım ovaya
soluğunla yanar
dudaklarımın bozkırı
Akkor halindeki ufuk
bakır bir tel gibi eriyip gider
kraterler ortasında kalırım
Ahmet TELLİ
Özlemek dostluktandır
dostluğundan öte bulmalıyım seni
Sıcaklığını bulmalıyım
dokunuşlarını, kenetlenişi
Terimizle sulanmalı yeryüzü
güneş terimizle ışıldamalı sabah olunca
Apansız fırtınalar çıkmalı
sarsılmalıyım
Özlemek
yanında olmak isteğidir
gülüşünü görmek biraz da
Hiç özlemedim seni
Saçlarına gül takmam
bir ırmak gibi akıtırım ovaya
soluğunla yanar
dudaklarımın bozkırı
Akkor halindeki ufuk
bakır bir tel gibi eriyip gider
kraterler ortasında kalırım
Ahmet TELLİ
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #489
Ziyaretçi
HENÜZ ADI KONULMADI
Resmini çizmek istedim
Rafa kaldırılanların
Kapalı dünyalarda
İnsanı küçümseyen yazıların...
Henüz adı konulmadı
Umursanmayan emeklerin
Hiçe sayılan duyguların
Sekiz yılın
On sekiz yılın
Görülmediği yerlerde
Anlamı yoktu
Güneşsiz ufukların...
Geçmişi iyice ıslatıldı
Ve bir kenara atıldı
Karanlıktaki insanların…
Resmini çizmek istedim
Rafa kaldırılanların
Kapalı dünyalarda
İnsanı küçümseyen yazıların...
Rafa kaldırılanların
Kapalı dünyalarda
İnsanı küçümseyen yazıların...
Henüz adı konulmadı
Umursanmayan emeklerin
Hiçe sayılan duyguların
Sekiz yılın
On sekiz yılın
Görülmediği yerlerde
Anlamı yoktu
Güneşsiz ufukların...
Geçmişi iyice ıslatıldı
Ve bir kenara atıldı
Karanlıktaki insanların…
Resmini çizmek istedim
Rafa kaldırılanların
Kapalı dünyalarda
İnsanı küçümseyen yazıların...
Üzeyir Lokman ÇAYCI
Karasevda
Şiir yazarım sanıyordum aşık olunca
Olmadı
Elimi kolumu bağladı dalga dalga saçlar
Şiir yazamadım
Şiir yazamıyor insan sevince
Hele saçları karaysa sevdiğinin
Olmadı
Elimi kolumu bağladı dalga dalga saçlar
Şiir yazamadım
Şiir yazamıyor insan sevince
Hele saçları karaysa sevdiğinin
Yalnız kalmam sanıyordum aşık olunca
Olmadı
Gözlerinde kayboldum, Onu bile bulamadım
Yalnız kaldım
Yalnız kalıyor insan sevince
Hele gözleri karaysa sevdiğinin
Olmadı
Gözlerinde kayboldum, Onu bile bulamadım
Yalnız kaldım
Yalnız kalıyor insan sevince
Hele gözleri karaysa sevdiğinin
Ağlamam sanıyordum aşık olunca
Olmadı
Her geçen an bir damla oldu
Ağladım
Ağlıyor insan sevince
Hele karasevdaysa aşkı
Olmadı
Her geçen an bir damla oldu
Ağladım
Ağlıyor insan sevince
Hele karasevdaysa aşkı
Fahri aydos, 3 Haziran 1998
Nef’i ye naziremdir
Neylesin
Âşıka ta’n etmek olmaz müptelâdır neylesin
Âdeme mih-i muhabbet bir beladır neylesin,
Âdeme mih-i muhabbet bir beladır neylesin,
Nef’i
Anlamı: Âşıkla alay etmek olmaz,bir defa aşka tutulmuştur,neylesin.insanın aşka yakalanması bir belâdır neylesin.
Neyleyim
Müptelâyım tevhidi aşka,zan-ı ta’n-ı neyleyim
Züptelâyım tecvid-i nakşa,firak-ı an-ı neyleyim,
Ailyy-Ül Razan,
Züptelâyım tecvid-i nakşa,firak-ı an-ı neyleyim,
Ailyy-Ül Razan,
Anlamı: bu birlik; vahdaniyet ve ahadiyet aşkının müptelâsıyım,
Bu güzel yaratılmış eksiksiz güzelliğin bu nakışın özüyüm; bu güzellikten ayrı ömrü anı neyleyim,ben bu yüzden belâ görünen bu sefanın hayranıyım.mecnunu müptelâsıyım.
Bu eserimizde cennet mekân,değerli istat Nef’i ye naziremdir
Bu güzel yaratılmış eksiksiz güzelliğin bu nakışın özüyüm; bu güzellikten ayrı ömrü anı neyleyim,ben bu yüzden belâ görünen bu sefanın hayranıyım.mecnunu müptelâsıyım.
Bu eserimizde cennet mekân,değerli istat Nef’i ye naziremdir
Ali Rıza Ünal
Söz vermiştik
Hani söz vermiştik kalu Bela da
Başka yollara gitmeyecektik
Bir yürüyüştür bu dünya insanlar için
Yürüyüşün nereye ve kime bir iyi düşün
Başka yollara gitmeyecektik
Bir yürüyüştür bu dünya insanlar için
Yürüyüşün nereye ve kime bir iyi düşün
Bu dünyaya biz ne için geldik
Kalu belada biz ne ahid verdik
Halimize bakıp şaşkına döndük
senin Rabbın Allah değil mi düşün
Kalu belada biz ne ahid verdik
Halimize bakıp şaşkına döndük
senin Rabbın Allah değil mi düşün
Bizim ilahımız tek bir ilahtır
ilah demek kanun nizam koyandır
Müslüman sahte ilahlara tekme vurandır
Ya Rab ne demek iyi bir düşün
ilah demek kanun nizam koyandır
Müslüman sahte ilahlara tekme vurandır
Ya Rab ne demek iyi bir düşün
çağrı var insana Allah dan yana
Kulluktur görevin dönüşün bana
Kimse yardım edemez orada sana
Hayatın hesabı zor sen iyi düşün
Kulluktur görevin dönüşün bana
Kimse yardım edemez orada sana
Hayatın hesabı zor sen iyi düşün
Sabiha Ateş Alpat
Sevgilim, Bir Günün...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi
Aşkı anılar besliyor düşler kadar
Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır
Sevgi eskidikçe sevgi.
Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi
Aşkı anılar besliyor düşler kadar
Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır
Sevgi eskidikçe sevgi.
Günümüz ekmeğimiz, türkümüz
Çoluğumuz çocuğumuz
Binalar yan yana yükselip gidiyor
Vapurların ağzı köpük içinde
Uzaklarda ne kapılar açılıyor
Tirenin biri bir istasyona varıyor
Ordan çıkıyor biri.
Çoluğumuz çocuğumuz
Binalar yan yana yükselip gidiyor
Vapurların ağzı köpük içinde
Uzaklarda ne kapılar açılıyor
Tirenin biri bir istasyona varıyor
Ordan çıkıyor biri.
Her şey biliyor her şey
Sen biliyor musun bakalım
Seni nice sevdiğimi?
Üstüne titrrediğimi?
Sen biliyor musun bakalım
Seni nice sevdiğimi?
Üstüne titrrediğimi?
Geldiğimi?
Gittiğimi
Gittiğimi
Hadi!
Cemal Süreya
Ziyaretçi
25 Aralık 2006
Mesaj #490
Ziyaretçi
İşte geldik gidiyoruz
hoşça kal kardeşim deniz
biraz çakılından aldık
biraz da masmavi tuzundan
sonsuzluğundan da biraz
ışığından da birazcık
birazcık da kederinden
bir şeyler anlattın bize
denizliğin kaderinden
biraz daha umutluyuz
biraz daha adam olduk
işte geldik gidiyoruz
hoşça kal kardeşim deniz
Nazım Hikmet
hoşça kal kardeşim deniz
biraz çakılından aldık
biraz da masmavi tuzundan
sonsuzluğundan da biraz
ışığından da birazcık
birazcık da kederinden
bir şeyler anlattın bize
denizliğin kaderinden
biraz daha umutluyuz
biraz daha adam olduk
işte geldik gidiyoruz
hoşça kal kardeşim deniz
Nazım Hikmet
Benzer Konular
| 2 Aralık 2006 / Misafir Genel Mesajlar |
| 6 Ağustos 2020 / mydarling24 Genel Mesajlar |
| 18 Temmuz 2016 / Daisy-BT Edebiyat |
| 27 Kasım 2012 / Efulim Coğrafya |
| Kapat Saat: 23:17 Hoş Geldiniz Ziyaretçi
Benzer Konular
Son MesajlarYenile Yükleniyor... |
Sayfa 0.099 saniyede 9 sorgu ile oluşturuldu