Arama

Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 247

Güncelleme: 18 Ocak 2010 Gösterim: 1.173.712 Cevap: 8.002

Konu Kapalı Sayfa 247 / 801

NiliM

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2461

Ziyaretçi

Yağmur Güzeli

Sponsorlu Bağlantılar

Yağmurlar yağmıyor mu inceden ince
Rüzgarlar esmiyor mu serince
Bir sigara yakıyorum efkarlanarak
Çıkıp karşıma sen geliyorsun
Saçların ıslanmış oluyor
"Gel" diyorum duymuyorsun beni bir türlü
Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Uzanıp tutsam diyorum incecik ellerinden
Ellerim boşlukta kalıyor

Bir gün çıkıp gideceksin
Sonra arkandan yine bir ince yağmur yağacak
Cadde cadde sokak sokak
Sayıklar gibi dolaşıp seni arayacağım
Beni bir köşe başında ağlıyor bulacaklar
Saklamak zor olacak çaresiz kalacağım
Seni sevdiğimi anlayacaklar
Üstüme yağmurlar yağacak
İnce bir dal gibi birden kopup kırılacağım
Kaldırım taşlarında sıcaklığım kalacak
Kahrolacağım

Bu şiiri yağmur yağarken yazdım
Ezanlar okunuyordu minarelerden
Seni düşünmeseydim yağmurlu havalarda
Sokaklara çıkmayı göze almazdım
Melül mahzun dolaşmazdım akşam karanlığında
Duraklarda yapayalnız kalmazdım

Yağmurlar yağmıyor mu inceden ince
Rüzgarlar esmiyor mu serince
Çıkıp karşıma sen geliyorsun
Saçların ıslanmış oluyor
Gel diyorum duymuyorsun beni bir türlü
Seni böyle hayal meyal yaşamak çok zor
Uzanıp tutsam diyorum inceceik ellerinden
Elerim boşlukta kalıyor.

Yavuz Bülent Bakiler

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2462

Ziyaretçi

Bakıp resmine, avundun durdum
Öyle bakışın var ki, inan vuruldum
Sponsorlu Bağlantılar
Böyle güzel misin hâlâ diye sordum
Gözlerin gülüyordu, inan mest oldum.

Bakıp koklasam da geçmiyor özlemler
Varmak istemez miyim, bırakmıyor eller
Uzadıkça uzadı şu zalim yollar
Günler yıl oldu, geçmiyor aylar..

'Hakkı' söylerken yaşla doldu gözleri
Her an zikrediyor çok özledi sizleri
Hayâl kurar, koklayıverir gülleri
Gül var resimde, gerçek güle benzemez.

Ne kadar da, tatlı tebessümün vardı
Bil ki, hasretin suzan gibi yaktı kavurdu
O emsalsiz sevgin burcu burcu kokardı
Kavuşmamıza az kaldı bekle sevgilim.

hakkı yurtlu

BEĞEN Paylaş Paylaş

Nephthys

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2463

Ziyaretçi

GECE ve SIR

Gecenin sırrını bilmesem

doğarken tapınırdım dolunaya
İnsan düşünü gerçek kanatır
sorgusuz baksam Afrika’ya
büyülü renklerle süslenir ülkem
Sokağa bırakılan rüzgâr ve kül
aramızda büyüyen yangını anlatır
Kanayan yarada açan gül
silinmez utançtır dünyaya
insan başlattı insanla biter çilem

En yalın halimle karşındayım
oldukça benimsedim mevsimi
Kırık resimleri silmesem
sevinçle karşılayamazdım her iklimi
Gökyüzü telaşıyla bakışındayım
çocuklar paylaşıyor sevgimi
Yalnızlığın tanımını bilmesem
ölümden beklerdim dostluğu
Pervane yanışındayım
zenginliğim bir avuç su

BABÜR PINAR

BEĞEN Paylaş Paylaş

Nephthys

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2464

Ziyaretçi

HÜZÜN KANATSIZ KALMAKTIR

Hani nerde bize bırakılan düş
ateşi soğutan bir öpüş
yalnızlık kadar üşütmez dudağı
Herkesin yaşanabilir sandığı
kardeşçe üleşmek nerede
nerede kendi halinde akan nehir
Neden serin bir öpüşe susamış
bedbin insana zor gelir misafir
Omuz omuza yürümek yolculuklarda
ağrılı bir istemdir beleğimde halâ
hayatla soluk soluğa sevişmek nerede

Senin istediğin acı çekmekse eğer
kara bir adresten gelen çuvala
koy gençlik anılarını sakla
Yeni bir yolculuğa başlarken ansızın
neleri götürdüğünü hatırlatınca kaygın
dönüp söver umuda kanlı kültür
maviye giden yol rotasını terkeder

Gözyaşı ne kadar ıslatırsa ıslatsın
renkleri çağırmaz siyah beyaz keder
bencilliğin gölgesi düşünce
yoksunluğun soğuk yüzü görünür
İnsan yalnız kaldığında önce
kanatlarının yokluğunu farkeder

Babür PINAR

BEĞEN Paylaş Paylaş

arwen

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2465

Ziyaretçi

her yanım bir sen oldun
seninle yaşayıp durdum
bu kalpte sadık kayboldun
bulamıyorum seni
arayan beni sen olmalıydın

özledim bakmaya kıyamadığım gözlerini
hele o tutmaya çekindiğim ellerini
görmek için adaklar adadığım düşünü ve hayalini
her bir yanımda seni yaşatıyorum...
beni yaşatan sen olmalıydın...

necmeddin özcan

BEĞEN Paylaş Paylaş

Nephthys

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2466

Ziyaretçi

KIRIK AŞK AĞRISI SOLDA

Dipnot düşülmeyen günler sık sık
azınlık günler daldıkça uzaklara
soluğuma oturuyor eski bir şarkı
Belleğimde yeşeren ulaşılmazlık
iki yanı ağaçlı yolda
göz kırpıyor yaralı
Gitmenin zamanı geldi artık

Bir çift güvercin kanadının
iki yanı ağaçlı yolda
çocuk hevesime bıraktığı gölge
belleğimi sorguladıkça canım acıyor
Kendi zıddına dönüşen her şeyin adının
ansızın konulmadığı bir ülke var
Kırık aşk ağrısı solda
Belki bütün talihsiz hatıralar
aynı ağacın dallarında mevsimi karşılıyor
resimlerde eskimeyen gökyüzü aynı
Ağaçlı yolun iki yanında endişe
güvercin konuşunu ağırlıyor
nihavent şarkıların sözü aynı
yaz bitimi tüm hevesler sonbahar

Bir çift güvercin kanadının
gölgesine sığınan ölümsüz çıvgın
ardımsıra gelip ağlasın neyleyim
bir başka baharın sunduğu karanfil
umurumda değil
kırık aşk ağrısı solda
Sen eylül darbesi sönümüyle kaybol da
ben ardınsıra sabah aklanıp geleyim
İki yanı ağaçlı yolda
son kez yürürken asiler deminde
ömrümle barışık öleyim

BABÜR PINAR

BEĞEN Paylaş Paylaş

scanner_11

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2467

Ziyaretçi

Erkekler Hep Yalnız Ağlar

"Gecelerce su taşıdım değirmenlerine gözyaşlarımla
Gel gör ki mendilim bile olamadın"

Günlerdir sınırında yaşıyoruz aşkın
Günlerdir uçurumunda
Bu kaçıncı atışım kendimi
Kollarından yalnızlığa
Bu kaçıncı dargınlık
Bu kaçıncı barışma
Belli ki
Sensizliğe sürgün bu gözler
Sensizliğe sürgün bu dudaklar bu eller
Şimdi yorgun bir çınar gibi kalbim
Artık sana değil
Sensizliğe yaslanacağım
Hoşçakal güzçiçeğim hoşçakal
Seni artık
Gözyaşlarımla ıslanmış
Yastıklara bırakacağım
Oysa yıllarca Yemyeşil bir orman köyünde sakladım gözlerini
Dağ başlarında çoban ateşi yaktım üşümeyesin diye
Ellerine kör karanlığın gecelerinde sarıldım
Ve haykırdım
En dipsiz kuyulara adını
Ezberlettim seni Kurtlara-Kuşlara
Sense beni sokaklara vurdun
Ve en zehir şarkılara

Bilirsin
Rüzgara bıçak
Yağmura ateş
Buluta kurşun işlemez
Sende öylesine vurdunki beni
Artık bana hiç bir acı karetmez

Neylersin
Önce melekler terketti bizi
Sonra masmavi düşler
Öpüşler, gülüşler, çiçekler
Büyüsü kalmadı artık kavuşmaların
Bundan böyle
Bizi her köşede
Bambaşka bir cehennem bekler

Sende bundan böyle
İçi boş şarkılarla avut kendini
En ucuz aşklarda yıka kirli ruhunu
Açılırsın
Taşlar yosuna sarılır bilirsin
Sarmaşıklar duvara
Geceler karanlığa
Sen de yalnızlığa sarılırsın
Ve kadınsın
Ağlayabilirsin gönlünce
Gözyaşların pınarlar misali çağlar
AMA UNUTMAKİ, ERKEĞİM BEN
VE ERKEKLER......
HEP YALNIZ AĞLAR.

Ahmet Selçuk İLKAN

BEĞEN Paylaş Paylaş

NiliM

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2468

Ziyaretçi

Benim Adım Kadın

Dolunayin isigi duser usuldan odama
Karamis dunyamin ufak bir isiltisi olur,
Hasretin sarar yanliz odami
Hasretin bir an isyan ettirir kadere

Bitmeyen geceler bir an kabuslari agirlar
Uykusuz gozunden iner yavastan yaslar
Sevipte sevilmeyen kalbim isyana baslar
Beni terk ettigin gun duser gonlume

Gozlerinden almistim yasama sevincini ben
Hayatimi sondurdu boyle elveda demeden gitmen
Seni nasil sevdigime hic aldiris etmeden
Ettigin yalan yeminler duser aklima..

Bitirdin hayatla butun baglarimi
Yasamaktan sevmekten artik korkar oldum
Bukulmez,yikilmaz dedikleri SELMAN'in hayatini
Sen yiktin dunyada tek mutlu ol gulum....

Selman Sener

BEĞEN Paylaş Paylaş

tikkymelike

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2469

Ziyaretçi

SAKIN SEVDANI
Sağnak yağmurlardan geleli
Bir nergiz açımlık zaman olmuş
Aynı soluğu taşıyorsun
Verme gizini girdap bakışlım
Sakın benden sevdayı...
.........................
Ece Arabul Günel

BEĞEN Paylaş Paylaş

NiliM

Ziyaretçi

27 Mart 2007 Mesaj #2470

Ziyaretçi

Dönmemecesine

Yanılmış insan
Son bir umutla
Tanrısına doğru
Güvenle yürüdü

Biliyordu ki,
Tanrısı onu
Dünya hayatı
Ömür defteri
Kapanmadan
Ne olursa olsun
Yanına çağırıyordu

Yürüdü
Yanılmış insan
Son bir umutla

Biliyordu ki,
Tanrının affı yok
İşte o an yıkılırdı
Kaybolur giderdi

Zaten dünya
Hayatı bitmek üzere
Ve bütün hayatı
Günahlarıyla doluydu
Ölüp yok mu olacaktı?
Yeryüzündeki toprağa
Yokluğa mı bırakılacaktı?
Veya yakılıp kül mü olacaktı?

Yoksa Tanrıya,
Güvenle inanarak
Tüm pişmanlıklarıyla ve
Günahlarıyla mı varacaktı?

İkilemler içinde
Gözleri geçmiş
Ve gelecekteydi

Biliyordu
Yanılmış insan
Tanrının affına
İnancının kırıldığı an
İmanının kaybolduğu andı

O an hiçliğin kurbanıydı
Karanlıkların karanlığıydı
Dünya, hayat, yaşam anlamsızdı

Biliyordu
Yanılmış insan
Yanılmış olsa da,
Hatalar içinde olsa da
Kalbinde tanrıya inancı vardı.

Ve yürüdü
hiç yılmadan
Son bir umutla
Sevgi ve saygıyla

Tanrısına olan
İnançla, bir daha
Hiç dönmemecesine

Günahlarına
Hatalarına rağmen
Tanrıya olan sevgisiyle
Bilgi, bilinç ve kalbinden
Tanrısına yakın af dileğiyle

Hidayetin,
Parlak aydınlığına
Yaratılışındaki doğallığına

Mehmet Çoban