Şiir Nehri -2- [Arşiv] - Sayfa 390

Ha Ben Ha Sen

Omuzlarımda delicesine bir yük
Yüküm hep kendimden büyük
Okyanus ortasında küçük bir kayık
Ha battı ha batacak...

Kalbimde imkansız bir sevgi
Dipsiz bir kuyu kapkara rengi
İp yetse yukarı çeksemde suyu
Ha koptu ha kopacak...

Aklımda bir çift güzel göz
Hiç yetmedi anlatmaya söz
Görsemde onu hergün
Ha gitti ha gidecek...

Aslında ihtiyar bir adam
İçimdeki çocuğun gözlerinden bakan
Kısacık bir ömür ona kalan
Ha bitti ha bitecek...

Hakan Koç

Bir Ermeni General

Usanıp sevişmekten bir ermeni general
Atıvermiş kendini senmişel kulesinden
Bir çocuk ki öperken uzanır annesinden
O çocuğu boynundan asıvermeli derhal

Çünkü sığmıyor çocuk koskocaman adama
Çünkü tuhaftır biraz, çocuk olmak eskiden
Sahi, civcivler vardı-bazen anlatır annem
Ne güzel bükermişim boyunlarını ama

Ve ben o dar büyücü -upuzun kara şapkam
Yeniden doğururken alışkın bir tavşanı
Kendime iğretiyim-yani bir kasabalı

Yani her direnişi çağda kızla sonlanan
En yeni senaryoda en eski esas oğlan
Bir ermeni general -yakası madalyalı

Ataol Behramoğlu

Hala Seviyorum
Bugünlerde yine seni düşünüyorum...
Yalnız,ıssız ve çaresiz gecelerde,
Seni düşünüyorum sessiz çığlıkların arasında...
Kalbim senin için çarparken,
İçimden "seni seviyorum" diye haykırmak geliyor!..
Ama olmuyor,
Ben yine de seni seviyorum haykıramasamda çığlık çığlığa,
Bir kağıt parçasına,duvara haykırıyorum aşkımı,
Seni sevdiğimi yazıyorum sadece !!!

Seni düşünüyorum hep gecelerde,
Belki hayalin yalnızlığıma katık olur diye...
Seni düşünüyorum hep gecelerde,
Belki hayalinle gelirsin diye...
Seni düşünüyorum hep gecelerde,
Belki seni hayalinde unuturum diye...

Ama ne mümkün böyle bir şey.
Gözümden uzaksında,gönlümden olmuyorsun işte,
Çıkmıyorsun aklımdan...
Hani istemiyordumda çıkmanı.
Bir ümitle bekliyorum,
Hani göçüp gitmeden bu dünyadan,
Bir kez olsun sevgiyle bakar diye gözlerin bana.

Ben hala yalnızım buralarda,
Hala yoğun duygularım,hala karanlıklardayım,
Doğmasını bekliyorum güneşin,
Ben hala uykusuz gecelere inat seni düşünüyorum!..
Ve ben hala seni seviyorum...

Fatih Mertkollu

Kadınlar Sonbahar

kadinlar sonbahar yapraklarini dokmeye baslar
titrek dudaklarinda sarisin bir keder
nabiz kaybolur kan susar dolasim yavaslar
sisli bir nebuloz gokte yazilmamis siirler

dargin sevgililer yalnizliklarina uzaklasiyor

anlasilmaz cocuklugun ortaokullarindan ders zilleri
kilitli defterlerde kurutulmus menekseler
tehlikeli yolculuklarin kanat cirpan mendilleri
sazdan saza azalan hicranli kocekceler

dunku delikanlilari yasliliga tasiyor

eylul sehirleri yagmurlu gurultulerle alir yerlerini
deniz kahvelerinde son kadehlerde bulutlar birikir
ilik bir aydinlikla yikayip yorgun ellerini
gorgulu ihtiyarlar bir bir ortaliktan cekilir

yaslandikca insan dunya baskalasiyor


Atilla İlhan