Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 147

Aklımdan çıkmıyorsun
Sensiz bomboş bu hayat
Susma öyle ne olur
Bana kendini anlat

Hasretim gülyüzüne
Susamışım sevgine
Başkasından bana ne
Bana kendini anlat

Boşver esen rüzgara
Boşver yağan yağmura
Hadi gel kollarıma
Bana kendini anlat

Geceleri üşür müsün
Hemen örtünür müsün
Beni düşünür müsün
Bana kendini anlat

Ah benim nar çiçeğim
Canım ipek böceğim
Meraktan öleceğim
Bana kendini anlat

Aşkımızdan kime ne
Sevdamızdan kime ne
Başkasından bana ne
Bana kendini anlat

Kırılgan bir çocuğum ben
Yüreğim cam kırığı
Bütün duygulardan önce
Öğrendim ayrılığı
Saldırgan diyorlar bana
Oysa kırılganım ben
Gözyaşlarım mücevher
Saklıyorum herkesten
Ürküyorlar gözümdeki ateşten
Ürküyorlar dilimdeki zehirden
Ürküyorlar o dur durak bilmeyen
gözükara cesaretimden
Diyorlar: Bir yanı sarp bir uçurum,
Bir yanı çılgın dağ doruğu.
Oysa böyle yapmasam ben
Nasıl korurum içimdeki çocuğu?
Bir yanım çılgın nar ağacı
Bir yanım buz sarayı.

Aşka Gel...

Daha sonra sevgisiz yaşayınca ölürler,

Sen benim için nadide bir çiçeksin..
Gördügüm en güzelsin.
Önce gözyaşlarım aktı ugruna,
Daha sonra sevgim çogaldı sana,
Aşka geldim kapandım dizlerine,
Sende sevgiye ihtiyaç bir insansın,
Anlamsız kalıp kuruma,
Anla beni sende sevgisiz kalma,
Öldürmek istemiyorum seni içimde,
Al sevgimi düş yüregime.
Yollarıma çık gizlenme,
Seni yaşamak çok güzel,
Sende yaşat beni derince,
Birden geldim sana aşık oldum.
Aşka geldim yollarındayım,
Sende çılgınca sevip sevilmek istiyorsan,
Aşka Gel...

Davet ediyorum seni kollarıma,
Öyle ansızın gelki duygularıma,
Sormadan öp dudaklarımı...

Ayrılık Şiiri


Her satırı
Mendireğe dizili karabataklara benzeyen
Bir mektup bırakarak
balıkçı koyundan
sisler icinde uzaklaşan kayık gibi
bir sabah usulca ayrıldın
koynumdan

Bütün yolcularını
Boğaz köprüsünün çaldıgı
Araba vapurunun
boş seferleri
gibi yanlızca rüzgâr
gezinir sensiz
yüreğimde

Durgun bir sudur aslında deniz
ki çocukların acemi oltalarını denedikleri
kuytu bir iskelenin
tahtaları altına yazdıgım
ayrılık siirini okudukca
dalgalanır...

BİR AYRILIK ŞİİRİ

Belli oldu..!
Ayrılık...
Bu akşam bana bir şiir daha yazdıracak..!
Yüreğim..
yine hüzün bahçesi gibi..!
Kulaklarımda..
eski şarkıların en damar nağmeleri..!
Ve.. gözlerim..
senin yokluğunla doldu..!

Ağlasam diyorum..
hani, belki rahatlarım..
açılırım biraz..!
Ama nerdee..? !
Gözlerimden boşalacak yağmurlara.. tufanlara..
çoktan razıyken,
şu hâle bak..!
Oturmuş..
bir tek damla için dua ediyorum..!

Hani.. 'Boşver..! ' diyesi geliyor insanın..
'Boşver be şair..! Boşver, takma kafanı..! '
'Hayatta her şeyin çaresi bulunur...' filan gibilerinden..!
İyi de..!
Sen ayrılığın çaresini bilir misin, ey şair..? !
Ya, yürek acısının ilacını..? !

Anlaşıldı..!
Ayrılık...
Bu akşam bana bir şiir daha yazdıracak..!
Hem de, en arabeskinden..!
En yürek yakıcısından..!
Hem de, utanmadan..
ağarmış saçlarımdan..
ve de yorgun yüreğimden..!

Belli oldu..!
Ayrılık...
Bu akşam fena halde canıma okuyacak..!

Affet Beni

Ve bir gün olur da
Dönersen geri bana,
Sanmam ya hani,
Dönersin belki
Bakmaya yüzüm olursa yüzüne
Affet diyeceğim
affet beni...

Yağmurlu akşamlarda
Dışarı çıkardık hani
Sırılsıklam olurduk ikimiz de
Ve bağıra bağıra
Şarkılar söylerdik birbirimize
Bağıra bağıra
"Beni sevdiğini" söylerdin bana
Ve şimdi de
Bağıra bağıra söyle diyeceğim
Beni affettiğini.

Hiç unutamam o günü
Nasıl unuturum ki.
Yine yağmurlu bir akşamdı
Ve biz her zamanki gibi
Isınıyorduk yağmurun altında
Birden bir rüzgar,
Hafif bir ürperiş...
Ve ben o gece nasıl;
"Git, git ve bir daha geri dönme" dediğim gibi
Şimdi de;
"Gel, gel ve bir daha bırakma beni" diyorum
Ve bir de;
Söz veriyorum bir daha seni kırmayacağıma dair.

Ve bir gün olur da
Dönersen geri bana,
Sanmam ya hani
Dönersin belki.
Kırdığım bir kalbi
Onarmak için
Dalından kopardığımız
Gülü göstereceğim sana.
Neler yaşamadığımızı,
O günleri hatırlamanı isteyeceğim.
Ve bir de içimden geçen
Biraz fiyakalı,
Biraz da saçma sapan
Kurduğum bir kaç cümleyi söyleceğim sana.

Başımı öne eğip
Affet diyeceğim
affet beni...

Unuttum Gitti...

unut diyorsun...
her gözlerimi kapattığımda,
uzun kirpiklerinle,
iri gözlerin,
ruh derinliğime,
yeşil yeşil batarken,
gözlerimden gözlerini,
çekip alabilirsen,
unuttum gitti...

arkanı dönüp terk edişinle,
seni unutabileceğimi düşünmen,
görmediğinin varlığını inkar eden kadar,
yalancı değilmi...

duygularımı;
karanlık,
ıssız,
küf kokulu gecelerimde,
alnımdan duvara mıhladığımda,
aklımın gel_gitleriyle her sızışımda,
seni düşlememi engelliyebilirsen,
unuttum gitti...

seninle gelirdi hazanıma baharlarım,
seninle açardı gönlümde çiçekler...
nefes alışım,
kalp atışım,
yüreğimdeki yüreğindi...
eğer bendeki seni kopartabilirsen,
unuttum gitti...

Yanında Olmalıydım

Şimdi yanında olmalıydım
Sere serpe yattığın, yatağının yanında
Kim bilir nasıl uyuyorsun
tatlı düşlerinde
Kim bilir kimler var?
rüyalarında

Benden yana ufak bir anı
Bilmem saklanan bir şey var mı
Söylenen sözlerle
Görülen rüyalar arasında

Yanında olmalıydım diyorum şimdi
Neşene neşe
Üzüntüne engel olmalıydım
Sana sıkı sıkı sarılıp
Düşlerine engel olmalıydım
Sıcak geçen sıkıntılı gecelerinin arasında
Bir hayal gibi de olmalıydım yanında

Vicdansız

Sen beni unutmaya çalıştığın bir sırada
Ben hayalini canlı tutmak için resmine baktım
Şarkılarda sen vardın şiirde her mısrada
İç diye aşk iksirini sana uzattım,insafsız

Sen oyun havalarında
En kıvrak figürlerini sergilerken
Kendinden geçmişçesine
Ben ney sesiyle ağladım,kalpsiz

Sen zevkinden şampanyalar patlatırken
Ben içinde cam kırığı olanları ilaç niyetine içtim
Kahkahaların kulakları çınlatırken
Ben göz yaşlarımı içime akıttım,vicdansız

Sen zaman öldürmeye çalışırken
Zaman beni öldürdü zamansız
Sen dört mevsimi de bahar yaşarken
Ben dördünde kış yaşadım,gamsız

Çizemedim ayrılığın resmini kırıldı fırçam
Ben sanırdım ikimiz bir beden bir can
Sen sevda kuşlarını gül bahçelerine salarken
Ben geceleri yarasalar uçurdum,kitapsız